حنیف بحیرایی/ آموزگار
امسال تابستان با درخواست اولیای یک دانش‌آموز کلاس پنجم برای تقویت بنیه ریاضی او و برطرف کردن ضعف آموزشی‌اش مشغول تدریس ریاضی به او شدم. در ابتدا محاسبات مربوط به کسرها و عددهای مخلوط را آموزش دادم، اما پس از انجام دو تمرین توسط دانش‌آموز متوجه شدم توانایی انجام محاسبات ساده را ندارد و در ضرب کردن دچار مشکل است. درنتیجه مجبور شدم جدول ضرب را با او کار کنم. بعد از گذشت چند جلسه و همراهی اولیا، بالاخره دانش‌آموز، به کندی جدول ضرب را فراگرفت. سپس از او خواستم که چند ضرب دورقمی را انجام دهد که با تعجب دیدم در اکثر ضرب‌ها با اینکه جدول ضرب را به خوبی یاد گرفته بود، جواب نادرست به دست می‌آورد.
راه‌حل دانش‌آموز را که با خودش بررسی کردم به موضوع مهمی پی بردم. این دانش‌آموز جمع مربوط به ضرب را نادرست انجام می‌داد. یعنی این دانش‌آموز از دوم دبستان تا به حال جمع‌ها را به صورت دست و پا شکسته درست و نادرست انجام داده است. پس دوباره مجبور شدم جمع اعداد را نیز با این دانش‌آموز کار کنم. موضوع مهم در این است که این دانش‌آموز چند سال با وجود این ضعف‌ها در کلاس درس حضور پیدا می‌کرده و با توجه به ضعف محاسباتی، قطعا محاسبات و درس‌های جدیدتر را متوجه نمی‌شده و روزبه‌روز بر این ضعف‌ها اضافه‌تر شده است.
در تجربه دیگری در یک کلاس 10نفره پایه ششم تصمیم گرفتم از دانش‌آموزان جدول ضرب بپرسم. نتیجه، بحث‌برانگیز بود. 6 نفر جدول ضرب را به خوبی نمی‌دانستند. به هرحال هدف از بیان این دو تجربه این است که اکثر اولیایی که فرزندشان در دوره‌های سوم ابتدایی به بعد با چالش آموزشی فرزندشان درگیر هستند، باید بدانند که ضعف آموزشی فرزندشان از پایه دچار اشکال است و باید هرچه زودتر اقدامی برای برطرف کردن این موضوع داشته باشند تا این ضعف‌ها گریبان‌گیر آموزش‌های بعدی نباشند.
نگرانی و گوشه‌گیری دانش‌آموزان در زمان آموزش معلم در این گروه سنی یعنی ۹ تا ۱۵ سال، بیشتر به‌خاطر عدم یادگیری دانش‌های پایه‌ای سال‌های گذشته است. در بعضی موارد، اولیا، همراهی و پیگیری خود را در امر تحصیلی فرزند، فراموش کرده و علت را به ناتوانی معلم در تدریس ربط می‌دهند، ولی باید گوشزد کرد که با توجه به تعداد دانش‌آموزان یک کلاس، شاید فرصت برطرف کردن این مشکلات پایه‌ای تک‌تک دانش‌آموزان در کلاس توسط معلم فراهم نیاید.
با توجه به ضعف در آموزش پایه‌ای در مدارس و اینکه معلم در کلاسی با حدود 30 دانش‌آموز نمی‌تواند آن‌طور که باید وقت و انرژی برای هر دانش‌آموز بگذارد، اولیای دانش‌آموزان باید در دوره ابتدایی تا حد امکان، دانش‌آموز را همراهی کنند تا در مقطع بالاتر با مشکلات بیشتر روبه‌رو نشوند.