دانشمندان دریافته‌اند دلیل طول عمر بالاتر افراد باهوش نسبت به افراد کم‌هوش‌تر چیست: همه‌چیز در داشتن ژن بهتر ریشه دارد.
براساس گزارش لایو‌ساینس، محققان می‌گویند بیش از 95 درصد رابطه میان هوش و طول عمر را می‌توان به واسطه تاثیر ژنتیکی توضیح داد. مطالعه‌ای که نتیجه آن در ماه جولای در نشریه بین‌المللی اپیدمولوژی منتشر شد براساس انجام تست‌های هوش روی داوطلبانی میانسال انجام گرفته‌است، دورانی از زندگی که نتیجه تست‌های هوش تحت تاثیر سالخوردگی قرار می‌گیرند از این رو دقت نتایج مطالعه را پایین می‌آورند.
با این‌همه محققان می‌گویند نتایج نشاندهنده این حقیقت هستند که افراد باهوشتر فقط به دلیل تصمیم‌گیری‌های هوشمندانهتر و انتخاب‌های سالم‌تر و یا تمول مالی بیشتر که منجر به بهبود دسترسی به خدمات درمانی بهتر خواهد شد، از طول عمر بالاتری برخوردار نیستند. این افراد طولانی‌تر زندگی می‌کنند چون ساختار ژنتیکی آنها مناسب زندگی طولانی‌تر و هوشمندانهتر است.
مغزها و طول عمر
مطالعات کوچک و بزرگ تاکنون بارها نشان داده‌اند که احتمال زنده ماندن افراد باهوش تا سنین کهنسالی بسیار زیاد است. برای مثال براساس نتایج مطالعه‌ای که در سال 2001 روی افراد متولد اسکاتلند انجام گرفته، هرچه امتیاز تست هوش افراد در سن یازده‌سالگی بیشتر بوده، احتمال اینکه تا سن 76 سالگی عمر کرده‌باشند نیز بیشتر بوده‌است. در سال 2007 نیز نتایج مطالعه‌ای دیگر نشان داد طول عمر برندگان نوبل کمی بیشتر از افرادی است که نزدیک‌ترین رتبه علمی را به آنها دارند. محققان به این نتیجه رسیدند که جایزه نقدی دلیل طول عمر بیشتر برندگان نوبل نبوده، بلکه بهبود جایگاه اجتماعی به واسطه دریافت این جایزه عامل طول عمر آنها بوده‌است.
محققان چندین دلیل را برای توضیح مزیت طول‌عمر بیشتر برای افراد باهوش ارائه کرده‌اند. به گفته آنها ممکن است افراد باهوش در زمینه سلامت انتخاب‌های بهتری انجام دهند، کارهایی ایمن‌تر به دست آورند و یا برتری‌های خانوادگی داشته‌باشند که تمامی این موارد با طول عمر بیشتر در ارتباط است؛ و یا شاید افراد باهوشتر از ژن بهتری برخوردارند، ژن‌هایی که هوش و طول عمر افراد را افزایش می‌دهند.
مطالعه روی دوقلوها می‌تواند برای این مسئله پاسخی داشته‌باشد. تشابه DNA دوقلوهای همسان 100 درصد است اما دوقلوهای ناهمسان تنها 50 درصد DNA مشترک دارند. درصورتی که طول عمر امری محیطی باشد، باید انتظار داشت قل باهوشتر یک جفت همسان به دلیل انتخاب‌های سالم‌تر و هوشمندانهتر نسبت به دیگری عمر بیشتری داشته‌باشد.
اگر در مقابل طول عمر وابستگی شدیدی به ژنتیک داشته باشد، در دوقلوهای همسان، قل باهوشتر نسبت به برادر یا خواهرش بیشتر عمر نخواهد‌کرد زیرا هردو از ژنتیک یکسانی برخوردارند. در این میان اگر ژن‌ها عامل طول عمر باشند، قل باهوشتر در یک جفت ناهمسان نسبت به برادر یا خواهرش طول عمر بیشتری خواهد‌داشت، زیرا به احتمال زیاد قل باهوشتر دارای ژن‌های هوش و طول عمر خواهد‌بود.
آزمایش دوقلوها
محققان برای بررسی این موضوع به تحلیل اطلاعات به دست آمده از مطالعات طولانی‌مدتی که روی تعدادی دوقلو انجام گرفته‌بودند پرداختند. در یکی از این مطالعات 377 جفت دوقلوی آمریکایی دوران جنگ جهانی دوم مورد مطالعه قرار گرفته‌بودند. در مطالعه دیگر 246 دوقلوی سوئدی و در دیگری روی 784 دوقلوی دانمارکی مطالعه شده‌بود.
نتایج بررسی‌ها از رابطه‌ای امیدوار‌کننده میان ژن‌های ضدالتهاب و طول عمر افراد خبر می‌داد، اگرچه نقص موجود در این مطالعه‌ها از جمله سن بالای داوطلبان حاضر در مطالعات به اندازه‌ای است که دقت ارقام به دست آمده از تحلیل محتوای اطلاعات را پایین می‌آورد. از این رو محققان نیاز دارند چنین مطالعاتی دوباره تکرار شوند تا درستی نتایج به دست آمده تایید شوند. به گفته محققان اگر چنین مطالعاتی روی حیواناتی مانند سگ و گربه صورت گیرد، که توانایی انتخاب سبک زندگی ندارند، نتایج قابل قبول‌تری به دست خواهد‌آمد.