پژوهش جدید محققان مرکز «جان اینز» نشان داد که گیاهان برای جیرهبندی غذا و اجتناب از قحطی در طول شب تقسیمهای ریاضی انجام میدهند. به گفته محققان، این اولین گواه محکم در فرآیند زیستی بنیادی از یک محاسبه پیچیده ریاضیاتی است.
در طول شب هنگامی که گیاه نمی تواند از انرژی خورشید برای تبدیل دی اکسیدکربن به قند و نشاسته استفاده کند، ذخایر نشاسته را برای باقی ماندن این ماده تا صبح تنظیم می کنند.
در این شیوه، ساز و کارهای درون برگ میزان ذخیره نشاسته را اندازه گیری و بر اساس ساعت درونی مشابه ساعت زیستی بدن، زمان را تا طلوع خورشید برآورد می کند.
اندازه ذخیره نشاسته با زمان باقیمانده تا طلوع خورشید برای تنظیم سرعت صحیح مصرف نشاسته تقسیم می شود تا هنگام روز حدود 95 درصد نشاسته حتی در صورت زودتر آغاز شدن شب یا تفاوت میزان ذخیره نشاسته مصرف شود.
محققان پیشنهاد کرده اند که این فرآیند به واسطه دو نوع مولکول با نامهای «S» برای نشاسته و «T» برای زمان انجام می شود.
اگر مولکول های «S» تجزیه نشاسته را تحریک کرده و مولکول های «T» از آن جلوگیری کنند، سرعت مصرف نشاسته با نسبت مولکول های «S» به مولکول های «T» یا «S » تقسیم بر «T» تعیین می شود.
به گفته محققان این محاسبات بسیار دقیق بوده تا گیاهان دچار قحطی زدگی نشده و موثرترین استفاده از غذایشان را داشته باشند. درک چگونگی رشد گیاهان در تاریکی می تواند به گشودن راه های تازه برای ارتقای مزارع کمک کند.