نتایج مطالعات جدید نشان می‌دهد، افراد دو زبانه 4.5 سال دیرتر از افراد تک زبانه به بیماری زوال عقل مبتلا می‌شوند که این مسأله در مورد افراد بی‌سواد نیز صدق می‌کند. تحقیقات قبلی نشان می‌دهد، استفاده از دو یا چند زبان مختلف به توسعه بهتر توانایی‌های عملکرد اجرایی و انجام کارهای نیازمند تمرکز منجر می‌شود. این مطالعه بزرگترین تحقیق در خصوص تأخیر زوال عقل در افراد دو زبانه و نخستین پژوهشی است که نشان می‌دهد، سطح تحصیلات به تنهایی نقش موثری در پیشگیری از زوال عقل ایفا نمی‌کند.
در این مطالعه ویژگی‌های سن، جنسیت، شغل و وضعیت زندگی شهری و روستایی 648 فرد مبتلا به زوال عقل مورد بررسی قرار گرفت که 391 نفر از آنها دو زبانه بودند. این مطالعه در منطقه حیدرآباد هند انجام شد؛ مهاجران این منطقه زبان مادری را به یک فرهنگ جدید منتقل کرده‌اند. اغلب ساکنان این منطقه دست کم دو زبانه هستند و از زبان‌های تلوگو و داخینی (Dakhini) به شکل غیر رسمی و هندی و انگلیسی به شکل رسمی استفاده می‌کنند.
نتایج مطالعات صورت گرفته نشان می دهد، فرد چند زبانه از هیچ مزیت اضافی از صحبت کردن به زبان‌های سوم و بیشتر بهره‌مند نمی شود. همچنین میانگین سن بروز زوال عقل در افراد تک زبانه 61.1 سالگی عنوان شده که این نرخ در افراد دو زبانه 65.6 سالگی است. نتایج این مطالعه در مجله Neurology منتشر شده است.