نتایج یک تحقیق طولی نشان می دهد کودکانی که در پنج سال اول زندگی از محیط تربیتی و حمایتی غنی برخوردار هستند، در تحصیلات متوسطه و بالاتر، نمرات بهتری در درس ریاضیات و خواندن کسب می کنند.
نتایج تحقیق پژوهشگرانی از دانشگاه های هاروارد، استنفورد و کالج بوستون که در مجله رشد کودک1 (2009) منتشر شده است حکایت از یک تحقیق پیمایشی از حدود 1300 کودک از طبقات اقتصادی و پیشینه اجتماعی مختلف می کند. در این تحقیق وضعیت وشرایط مراقبت و برخورداری از امکانات تربیتی و نگه داری در پنج سال نخست زندگی کودکان ثبت شد و این کودکان چند سال بعد در دوران تحصیلات متوسطه از نظر نمرات در دروس ریاضی و مهارت خواندن مورد بررسی قرار گفتند.
نتایج تحقیق نشان داد کودکانی که در پنج سال اول زندگی، از محیط آموزشی و مراقبتی غنی برخوردار بودند، در دبیرستان نمرات بهتری در ریاضی و مهارت های خواندن کسب می کردند نسبت به نوجوانانی که در دوران کودکی از محیط مناسبی برخوردار نبودند. این تحقیق همچنین نشان داد کودکانی که از اقشار ضعیف جامعه بوده اند در صورتی که از امکانات آموزشی و مراقبتی کافی در سنین خردسالی بهره مند می شدند یعنی در صورتی که از امکانات خدماتی مراکز دولتی یا غیر انتفاعی که بر مراقبت و آموزش کودکان متمرکز بودند، برخودار می شدند، نیز می توانستند در دوران دبیرستان نمراتی معادل کودکان مرفه کسب نمایند. می توان گفت مراقبت و آموزش در دوران خردسالی می توانست عاملی برای موفقیت کودکان اقشار ضعیف جامعه برای غلبه بر فاصله ها و جبران مافات باشد و آنها را در ردیف کودکان دارای سابقه خانوادگی و شرایط اقتصادی بهتر قرار دهد.
اریک دیرینگ2، استادیار روان شناسی کالج بوستون و از دست اندرکاران این پژوهش در این باره توضیح می دهد که نتایج این تحقیق ثابت می کند یکی از راه های غلبه بر مشکل فقر و شکاف طبقاتی، توجه به مراقبت و آموزش کودکان در دوران خردسالی است. به عبارت دیگر در صورتی که دولت و نهادهای مدنی بتوانند برنامه های حمایتی از کودکان خانواده های فقیر با والدین کم سواد را پیاده سازی کنند و خردسالان را تحت پوشش قرار دهند، می توانند منجر به کاهش شکاف طبقاتی و جبران محرومیت کودکان اقشار ضعیف جامعه شوند.
1. Child Development
2. Erik Dearing