در دهمین دور مسابقات ربوکاپ آزاد ایران از ربات امدادگر مجازی که در محیط‌های شبیه‌سازی شده از مناطق حادثه زده، به پیدا کردن مجروحان می‌پردازد، رونمایی شد. به گزارش خبرنگار علمی «خبرگزاری دانشجو»، در دهمین دور مسابقات ربوکاپ آزاد ایران از ربات امدادگر مجازی که در محیط‌های شبیه‌سازی شده از مناطق حادثه زده، به پیدا کردن مجروحان می‌پردازد، رونمایی شد. شش نفر از دانشجویان مقاطع کارشناسی و کارشناسی ارشد رشته‌های هوش مصنوعی، نرم افزار و فناوری اطلاعات دانشگاه آزاد اسلامی واحد قزوین موفق به ساخت ربات امدادگر مجازی شدند.
محمدحسین شایسته، سرپرست این تیم رباتیک گفت: در بخش ربات‌های امدادگر، سعی کرده‌ایم محیط‌هایی را با عنوان محیط‌های حادثه زده به صورت ۳ بعدی شبیه سازی کنیم و ربات‌های مختلف را با حسگرهای متنوع در آن قرار دهیم تا رباتها در این محیط ۳ بعدی به جست وجو و پیدا کردن مجروحان مجازی بپردازند.
شایسته افزود: محیط‌هایی که در نظر گرفته می‌شود، معمولا محیط‌های ناشناخته‌ای هستند. زیرا در زمانی که زلزله یا حوادث طبیعی رخ می‌دهد، مناطق خراب می‌شوند و به محیط‌های ناشناخته تبدیل می‌شوند. سعی می‌کنیم که از این مناطق نقشه برداری کنیم و مجروحان را در این نقشه‌ها مشخص کنیم تا نیروهای انسانی از این اطلاعات استفاده کنند.
وی افزود: این شبیه سازی به گونه‌ای است که هم محیط و هم ربات شبیه سازی شده‌اند تا عملکرد رباتها را در دنیای واقعی هم ارزیابی و هم بهبود ببخشیم. وی عنوان کرد: هدف از طراحی محیط ۳ بعدی، فراهم کردن یک بستر مناسب برای آزمایش و بررسی محیط‌های ناشناخته است که در نهایت بعد حوادث طبیعی رخ می‌دهند.
شایسته گفت: هزینه‌های ساخت رباتها بسیار زیاد است. در نتیجه ما به ناچار در محیط‌های شبیه سازی شده، ربات خود را طراحی می‌کنیم تا آزمایش‌های لازم را روی آن انجام دهیم تا در صورت رسیدن به یک نتیجه مطلوب، آن را به واقعیت تبدیل کنیم.
به گفته شایسته، این ربات مجازی در دانش پزشکی، نظامی، عمرانی و آموزشی کاربرد دارد. وی گفت: در دانش پزشکی، انجام یک سری عملیات جراحی که نیاز به تجربه و کسب مهارت توسط پزشک دارد، پزشکان می توانند در ابتدا این مهارت‌ها را با جراحی‌های مجازی و شبیه سازی شده کسب کنند و در صورت کسب آنها وارد مرحله عملی در دنیای واقعی شوند.
وی افزود: در صورت ساخت یک ساختمان، می‌توان با شبیه سازی خاک و بستر ساختمان قبل از ساخت، مقاومت خاک را سنجید و ارزیابی کرد که آیا آن چیزی که در ذهن سازنده است، عملی است یا نه.
وی عنوان کرد: در بخش آموزشی نیز به طور مثال، دانش آموزان و دانشجویان می‌توانند با کمک آزمایشگاه‌های مجازی و شبیه سازی شده، آزمایش‌های فیزیک و شیمی خود را انجام دهند و درک بهتری از این مسائل داشته باشند.
به گفته شایسته، در مراحل ساخت شبیه سازها به ویژه شبیه سازی ربات‌های امدادگر، سعی کرده‌ایم از الگوریتم‌های هوش مصنوعی استفاده کنیم تا رباتها بتوانند به صورت کاملا خودمختار در محیط‌ها جست وجو کرده و تصمیم‌های لازم را اعمال کنند و در نتیجه در کمترین زمان ممکن، مجروحان را پیدا کرده و نجات دهند.
وی گفت: الگوریتم ها و روش‌های استفاده شده در این ربات، برگرفته از طبیعت است. به عنوان مثال، روش جست وجوی رباتها در محیط‌های ناشناخته برای پیدا کردن مجروحان، همانند جست وجوی زنبورها برای پیدا کردن بهترین گل‌هاست. در واقع، در این الگوریتم، رباتها به رد و بدل اطلاعات با هم می‌پردازند تا اطلاعات به دست آورده را با دیگر رباتها به اشتراک بگذارند. در این صورت برآیند کار خیلی بهتر خواهد بود. در واقع، از مهم ترین چالش‌های ربات‌های امدادگر، تهیه نقشه به صورت آنلاین، تشخیص و شناسایی مجروح، جلوگیری از برخورد با موانع و جستوجوی چند عامله است که رباتها باید بتوانند با یک همکاری منسجم، در کمترین زمان ممکن، مجروحان را پیدا و آنها را نجات دهند.
وی افزود: در شبیه سازی تمامی پارامترهای واقعی لحاظ می‌شوند تا آزمایش‌ها و طراحی‌هایی که برای هوش ربات انجام می‌دهیم با دقت بالایی همراه باشد.