مطالعه جدید در دانشگاه هلسینکی فنلاند نشان می‌دهد نوزادان حافظه‌ای از واژگانی که پیش از تولدشان می‌شنوند را شکل می‌دهند. این تحقیق نشانه‌ای از یادگیری بسیار زودهنگام زبان یا سازگاری با صداهایی است که نوزادان در رحم می‌شنوند.
به گفته مینا هیوتیلاینن دانشمند حاضر در این تحقیق، یک نوزاد تازه‌متولد شده از پیش یاد گرفته که مادر یا دیگر اعضای خانواده‌اش چگونه سخن می‌گویند. شاید حیرت‌آور به نظر برسد که نوزادان می‌توانند اصواتی را که در رحم می‌شنوند، به یاد آورند و مغزهایشان در حال توسعه ارتباطاتی باشد که به آنها امکان پردازش هر مولفه‌ای را می‌دهد؛ با این حال، نشانه‌هایی وجود دارد که جنین‌ها اصواتی را که با آن مواجه می‌شوند، به یاد می‌آورند.
از پیش شواهدی وجود داشته مبنی بر این که جنین‌ها می‌توانند یاد بگیرند و این که نوزادان قادرند آوازها یا عبارات کلامی را از زمان جنینی به یاد آورند. محققان حاضر در این مطالعه حافظه جنین‌های فنلاندی را آزمایش کردند. آنها این عمل را با قراردادن جنین‌ها در معرض یک واژه منفرد (تاتاتا) انجام دادند که در زبان فنلاندی هیچ معنایی ندارد.
این "شبه‌واژه" برای تحقیق مهم بود زیرا دارای سه سیلابل بوده و دانشمندان این کلمه طولانی را برای مغزهای کوچک با هدف یافتن تغییرات و دادن مولفه‌ای دشوار برای یادگیری به آنها، انتحاب کردند.
از بیست‌ونهمین هفته بارداری تا زمان تولد، حدود نیمی از زنان باردار حاضر در این مطالعه به این واژه ضبط‌شده که صدها بار تکرار شد، گوش دادند. گاهی‌اوقات سیلاب میانی ("تو") تغییر می‌کرد یا به صورت متفاوتی تلفظ می‌شد. پس از تولد، محققان از اسکن‌هایی برای آزمایش فعالیت مغزی تمامی نوزادان و زمانی که آنها این واژه را شنیدند، استفاده کردند. این دانشمندان دریافتند نوزادانی که کلمه مزبور را از پیش شنیده بودند، واکنش افزایش‌یافته را به آن نشان دادند. نوزادان توانستند این لغت را بهتر پردازش کرده و همچنین تغییرات آن را بهتر شناسایی کنند.
به نظر می‌رسد نوع یادگیری مشخص‌شده در این مطالعه احتمالا در اواخر بارداری رخ می‌دهد، اما این موضوع هنوز بررسی نشده است. این تحقیق نشان می‌دهد یادگیری زبان یک روزه اتفاق نمی‌افتد، بلکه زمانی که جنین در رحم به اصوات گوش می‌دهد، شروع می‌شود. جزئیات این دستاورد علمی در مجله Proceedings of the National Academy of Sciences منتشر شد.