همه کودکان به یک شیوه با مسئله جدایی از مادر برخورد نمی کنند؛ بعضی از آنها با خوشحالی از مادر خداحافظی می کنند تا به محل کارش برود و بعضی دیگر ساعت ها گریه می کنند.بنابراین با توجه به شرایط خود و فرزندتان به گونه ای تصمیم بگیرید که به نفع هر دوی شما باشد. انجام وظایف مادری شاید یکی از جالب ترین، مشکل ترین و در عین حال شیرین ترین وظایفی است که هر کس در نقش مادر آن را تجربه می کند. حالا اگر به این موضوع احساسات ناشی از تنها گذاشتن فرزندتان در خانه و بازگشت به محیط کار را هم اضافه کنید، آنگاه عظمت کار مادران شاغل را بیشتر درک می کنید. شاید ابتدا به نظر آسان برسد اما لحظه دل کندن مادر از فرزند برای رفتن به سر کار تجربه ای است که هر مادر شاغلی با آن آشناست.
همه مادران هنگام برگشت به محیط کار با سؤالاتی مانند اینها مواجه می شوند:«آیا می توانم همزمان از عهده وظایف کاری و خانوادگی خود برآیم؟ اگر نتوانم سر کار بروم چطور می توانیم از عهده مخارج برآییم؟ آیا می توانم از خودم راضی باشم؟ این موضوع چه تأثیری بر فرزندم می گذارد ؟و...». در واقع همه مادران شاغل با این سوالات مهم مواجه می شوند و بهتر است هر کس با توجه به کمک و مشورت با دیگران در نهایت تصمیم بگیرد.
تصمیم گیری مهم
هنگام تصمیم گیری درباره کار کردن عوامل متعددی مانند اهمیت شغل و کار، فرستادن کودک به مهد، استخدام پرستار، کمک گرفتن از خانواده برای نگهداری کودک و... به میان می آیند. مادر نیز باید با درنظر گرفتن تمام این موارد تصمیم بگیرد. البته این رفتار کودکان است که به ما نشان می دهد آیا توانسته ایم از عهده وظایفمان برآییم و تصمیم درستی بگیریم یا نه. این موضوع نیز در مورد افراد مختلف متفاوت است و هیچ کس نمی تواند درباره دیگری قضاوت کند.
مادران شاغل با تولد فرزند خود نظر متفاوتی نسبت به کارشان پیدا می کنند. گاهی احساس می کنند بین شغل و فرزندشان محصور شده اند و باید بتوانند توازن خوبی بین این دو برقرار کنند و به بهترین نحو از پس هر دوی آنها برآیند ولی باید نیازهای کودک و موقعیت خود را بسنجند، درباره آنها با همسرشان صحبت کنند و تصمیم بگیرند چه چیزی آرامش بیشتری به آنها و زندگی خانوادگی شان می بخشد.
ممکن است نظر اطرافیان هم بسیار متفاوت باشد؛یعنی هر کس درباره تنها گذاشتن کودک در خانه و بازگشت شما به محل کار نظر خاصی دارد. برخی می گویند نگهداری از فرزندتان مهم تر است و عده ای هم عقیده دارند حیف است کارتان را ترک کنید و فقط به انجام وظایف بچه داری بپردازید. شما می توانید همه این نظرات را بشنوید و از تجارب اطرافیان خود استفاده کنید اما فراموش نکنید این موضوع بسیار جدی و شخصی است و فقط شما و همسرتان هستید که باید تصمیم بگیرید.
کار نیمه وقت، کار در خانه و...
یکی از راه حل هایی که به ذهن بسیاری از مادران می رسد، بهره برداری از مزایای کار نیمه وقت است. بدین ترتیب آنها می توانند هم زمان بیشتری را با فرزندشان بگذرانند و هم شاغل بمانند و وقت آزادی داشته باشند. البته این راه برای همه مادران عملی نیست و بعضی کارها را نمی توان به طور نیمه وقت انجام داد. از نظر عده ای نیز همزمانی کار در خانه و نگهداری از کودکان گزینه خوبی است. البته این کار به سادگی انجام پذیر نیست زیرا خود بچه داری تمام وقت شما را به خود اختصاص می دهد و وقتی برای انجام کارهای خانه برایتان باقی نمی ماند. شاید هم بتوانید با هماهنگی محل کارتان روزهای کمتری سر کار بروید یا اگر ذهن خلاقی دارید می توانید چیزهایی درست کنید و بفروشید؛ برای مثال می توانید کارت تبریک یا صنایع دستی بسازید و با فروش آنها درآمدی داشته باشید. البته شاید هیچ کدام از این موارد در مورد شما صدق نکند و مجبور باشید به طور تمام وقت کار کنید.
بازگشت به محیط کار
باید پس ازپایان مرخصی مقدمات بازگشت به کار را آماده کنید. بنابراین باید برنامه هایی برای خودتان ترتیب دهید که به شما اعتماد به نفس بیشتری برای بازگشت به کار بدهد. بهتر است مدتی به موضوعاتی که بر کیفیت زندگی تان به عنوان مادری شاغل تأثیر می گذارد فکر کنید؛ نگهداری از کودک، خواب، کمک گرفتن از همسر یا خانواده و رسیدگی به خودتان.
البته طبیعی است که نخستین روزهای بازگشت به کار با نگرانی درباره کودکتان و پریشانی افکار همراه است. بنابراین با وجود اینکه شاید خیلی سخت به نظر می رسد ولی سعی کنید درست عمل کنید زیرا شما باید در محیط کار نیز با قدرت حاضر شوید. البته مدتی طول می کشد تا دوباره با فضای کار و پذیرش اینکه نوزادتان بدون شما هم حالش خوب است، عادت کنید. طبیعی است دلتان برای فرزندتان تنگ می شود اما با گذشت زمان تحمل این دوری آسان تر می شود. شما می توانید روزهای اول بازگشت به کار زودتر به خانه برگردید تا هم خودتان و هم فرزندتان به تدریج به نبود یکدیگر عادت کنید.
نگهداری از کودک
بعد از بازگشت به کار، مهم ترین موضوع پیدا کردن بهترین راه برای نگهداری از کودک است. رفتن به مهدکودک، کمک گرفتن از خانواده، استخدام پرستار بچه و... راه هایی هستند که پیش روی شما قرار دارند. در هر صورت هزینه نگهداری از کودک یکی از مخارج اصلی شما خواهد بود. البته نوع نگهداری از کودک هم به سن او بستگی دارد؛ مثلا نیازهای یک نوزاد کاملا با کودکی ۳ ساله متفاوت است. نگهداری از کودکتان توسط افراد خانواده و دوستان و آشنایان یکی از رایج ترین راه هایی است که پیش روی شما قرار می گیرد و اگر مجبور هستید کار کنید و قادر به پرداخت هزینه های استخدام پرستار یا مهدکودک نیستید، بهترین راه خواهد بود.
درصورتی که برای نگهداری از کودکتان به مادر خود یا هر کس دیگری از افراد فامیل متکی هستید باید حتما شیوه تربیتی هماهنگی را مدنظر قرار دهید؛ مثلا اگر فرزندتان عادت دارد به شیوه خاصی یا در ساعت خاصی بخوابد دیگران هم باید در جریان قراربگیرند. همچنین اگر تصمیم دارید به شیوه خاصی به او غذا بدهید یا مراقبت کنید، حتما با کسی که در نبود شما از او مراقبت می کند هماهنگ باشید.
آماده کردن کودک
هنگامی که می خواهید کودک را تنها بگذارید، باید ابتدا او را با کسی که می خواهد از او در خانه مراقبت کند یا مهدکودک آشنا کنید. طوری که پس از بازگشت به کار چند روز با او به مهدکودک یا نزد پرستارش بروید. روزهای اول را حتما ساعاتی را در کنارش بمانید و بعد از چند روز، کم کم بیشتر او را تنها بگذارید تا بهتر با شرایط جدید آشنا شود. البته طبیعی است هفته های اول هم به شما و هم فرزندتان سخت بگذرد ولی نگران نباشید چون کم کم عادت می کنید.
همه کودکان هم به یک شیوه با مسئله ترک مادر برخورد نمی کنند؛ بعضی از آنها با خوشحالی از مادر خداحافظی می کنند تا به محل کارش برود اما گاهی چنین نیست و کودک ساعت ها گریه می کند. بنابراین سعی کنید خداحافظی هایتان طولانی نباشد. همچنین بدون خداحافظی از فرزندتان جدا نشوید. اگر ترک فرزندتان در دوران نوزادی دشوار است وقتی بزرگ تر شود یعنی زمانی که می تواند به شما بگوید نمی خواهد به مهدکوک برود یا به شما التماس می کند سر کار نروید، دشوارتر خواهد بود. کودک شما احساستان را کاملا درک می کند و متوجه می شود مضطرب یا ناراحتید؛یعنی اگر ناراحت و مضطرب باشید تأثیر بدی بر او می گذارد. پس سعی کنید در حضور فرزندتان خیلی قاطع و قدرتمند عمل کنید. کاملا روحیه تان را حفظ کنید و فراموش نکنید شما تنها مادری نیستید که مجبورید برای کار کردن، ساعاتی را به دور از فرزندتان باشید.
البته کودکان نیز معمولا زمانی که والدینشان از دیدشان دور می شوند، راحت تر قضیه را درک می کنند و آرام می شوند. بنابراین نگران و ناراحت این موضوع نباشید. وقتی به محل کارتان می رسید حتما با مهدکودک یا کسی که مراقبت از فرزندتان را برعهده دارد، تماس بگیرید. به احتمال قوی او به شما اطمینان می دهد که کودکتان دیگر گریه نمی کند و دارد بازی می کند. شما باید رابطه خوبی با کسی که از فرزند شما مراقبت می کند داشته باشید. اما اگر در بعضی موارد شیوه کارش را دوست ندارید با صراحت و بدون کنایه موضوع را با او مطرح کنید. البته لحن صدای شما باید گرم و دوستانه باشد. پس برای این کار زمانی را انتخاب کنید که ناراحت و خسته نیستید. در غیراین صورت شاید نتیجه دلخواه را نگیرید.
بعضی کودکان وقتی از مهدکودک، پرستار یا هر کسی که از او مراقبت می کند جدا می شوند فریاد می زنند یا گریه می کنند. در واقع این رفتارها شیوه تخلیه احساسات کودک در پایان یک روز طولانی است. زیرا او احساس می کند اکنون که به آغوش شما بازگشته می تواند احساسش را نشان دهد. این موضوع ممکن است برای شما دشوار باشد اما به این معنا نیست که فرزندتان شما را دوست ندارد یا ترجیح می دهد با پرستارش بماند و به خانه برنگردد.
مراقبت های لازم
هنگامی که بچه دار می شوید به نظر می رسد می توانید همیشه شاد و خوشحال باشید و نباید هیچ گاه احساس خستگی کنید اما حفظ این موارد همیشه هم آسان نیست و باید بسیار مراقب خود باشید تا قدرت لازم را برای مراقبت از فرزندتان داشته باشد. ضمن اینکه بتوانید در خانه و محل کار هم به خوبی از پس وظایفتان برآیید. بنابراین همیشه وقتی را برای تجدید قوا و به یاد آوردن اینکه فقط یک مادر، همسر و کارمند نیستید درنظر بگیرید.ممکن است از رفتن به گردش و تنها گذاشتن فرزندتان در خانه درحالی که تمام روز در محل کارتان بوده اید احساس گناه کنید. اما این کار هم به نفع شما و هم تمام اعضای خانواده تان خواهد بود زیرا تجدید قوا به شما کمک می کند تا بهتر بتوانید همه کارهایتان را انجام دهید. بنابراین سعی کنید بهترین دوست خود باشید و به جای ارزیابی های مختلف، پیام های مثبتی به خود ارسال کنید. مطمئن باشید این کار به تدریج تغییرات خوبی برایتان به دنبال خواهد داشت.ممکن است بعد از بازگشت به کار نتوانید مانند قبل از کارتان لذت ببرید و ترکیب آن را با انجام وظایف مادری سخت ببینید. شاید فکر کنید کودکتان هم به دور از شما نمی تواند شاد باشد اما فراموش نکنید تمام این احساسات زودگذر خواهند بود و خیلی زود به همه چیز عادت می کنید. پس زیاد سخت نگیرید و سعی کنید هم از تمام ساعات کاری و هم از تمام لحظاتی که در کنار خانواده تان هستید لذت ببرید.