تولد: اول فوریه 1844
مرگ: 24 اپریل 1924
علّت شهرت:
نخستین رئیس انجمن روانشناسی آمریکا (APA) درسال 1892.
بنیان‌گذار نخستین آزمایشگاه روانشناسی آمریکا در دانشگاه جان هاپکینز.
نخستین آمریکایی که درجه دکتری در روانشناسی گرفت.
زندگی اولیه:
استنلی هال در مزرعه‌ای در اشفیلد ماساچوست پرورش یافت. او در سال 1862 ابتدا در کالج ویلیستون ثبت نام کرد امّا بعداً خود را به کالج ویلیامز منتقل کرد. پس از فارغ‌التحصیلی در سال 1867، به مدرسه دینی یونیون پیوست. با وجودی که مطالعات و کارهای اولیه او در زمینه علوم دینی بود امّا مطالعه کتاب «اصول روانشناسی فیزیولوژیک » اثر ویلهلم ووندت او را به روانشناسی بسیار علاقه‌مند ساخت. در نتیجه، او به دانشگاه هاروارد رفت و زیر نظر ویلیام جیمز و هنری باودیچ موفق به اخذ درجه دکتری در روانشناسی شد. او نخستین آمریکایی‌ای بود که به این مدرک دست یافت.
کارهای حرفه‌ای:
استنلی هال کار حرفه‌ای خود را نخست با تدریس انگلیسی و فلسفه آغاز کرد ولی سرانجام به عنوان استاد روانشناسی و پداگوژی (علم یاددهی- یادگیری) در دانشگاه جان هاپکینز به کار مشغول شد. در این دوره، هال با پیشنهاد تمرکز سیستم آموزشی دبیرستان‌ها برآماده ساختن دانش‌آموزان برای تحصیلات دانشگاهی، خود را به عنوان یک مصلح آموزشی مطرح ساخت.
در میان دستاوردهای حرفه‌ای استنلی هال می‌توان به انتشار «مجله روانشناسی آمریکا» در سال 1887 اشاره کرد. هال در سال 1888 دانشگاه جان هاپکینز را ترک کرد و در سال 1889 رئیس دانشگاه کلارک شد و تا 20 سال بعد در همان سمت باقی ماند. هال در سال 1892 به عنوان نخستین رئیس انجمن روانشناسی آمریکا برگزیده شد. او در سال 1909 گروهی از روانشناسان معروف از جمله زیگموند فروید را برای ایراد سخنرانی در دانشگاه کلارک دعوت کرد. این سفر، نخستین و تنها سفر فروید به آمریکا بود.
مشارکت در روانشناسی:
علاقه‌مندی اولیه استنلی هال به روانشناسی تکاملی و رشد کودک بود. او به شدت تحت تاثیر نظریه بازپیدایی ارنست هاکل قرار داشت که می‌گفت: «کودک در سطح پائین‌تر رشد انسانی نسبت به انسان بالغ قرار دارد.» نظریه‌ای که امروزه توسط اغلب دانشمندان تکامل رد شده است.
شاید بزرگترین و مهم‌ترین مشارکت استنلی هال در روانشناسی، رشد و توسعه اولیه این رشته باشد. تا سال 1898، 30 نفر از کلّ 54 نفری که در آمریکا موفق به اخذ درجه دکتری روانشناسی شدند زیر نظر هال تحصیلات خود را به پایان رساندند. از جمله دانشجویان معروف او می‌توان لوئیس ترمن، جان دیوئی، و جیمز مک‌کین رانام برد.
انتشارات
استنلی هال (1904)، «روانشناسی و رابطه آن با فیزیولوژی، انسان‌شناسی، جامعه‌شناسی، سکس، جرم، مذهب و آموزش»، نیویورک، اپلتن
استنلی هال (1906)، «جوانان: آموزش، سازماندهی و بهداشت روانی آنان»، نیویورک، اپلتن.
استنلی هال (1911)، «مشکلات آموزشی»، نیویورک، اپلتن.