دوم آذر زادروز مردی بودکه گرچه فعالیت‌های اجتماعی، فرهنگی و ادبی بسیاری داشته، اما همه او را به‌عنوان کسی که دانش‌آموزان را با ریاضیات آشتی داد، می‌شناسند. ریاضی از آن درس‌هایی است که دانش‌آموزان از آن گریزانند. معلم‌های ریاضی اغلب آدم‌های خشک و جدی و گاه اخمو هستند که همه بچه‌ها از آنها حساب می‌برند و معلم‌خصوصی‌هایی که ریاضی درس می‌دهند، از قِبل همین موقعیت، کارشان سکه است.
شهریاری که همیشه لبخند بر لب داشت از چهره‌های ماندگار ایران در زمینه دانش و آموزش بود و نشان درجه‌یک علمی را دریافت کرده بود و با ترجمه کتاب‌های ریاضی فراوان و از راه تألیف کتاب‌های درسی آموزش ریاضی، کمک زیادی به درک درست و دقیق مفاهیم ریاضی کرد. تاریخ حساب، ریاضیات در شرق، پویایی ریاضیات، من ریاضی‌دانم، خلاقیت ریاضی، شما هم می‌توانید در درس ریاضی موفق باشید، سرگذشت ریاضیات، ریاضیات و هنر، نگاهی به تاریخ ریاضیات در ایران و ده‌ها کتاب دیگر از تألیفات اوست. شهریاری همچنین آثاری برای کودکان‌ونوجوانان ترجمه کرده که ازجمله آن می‌توان به: داستان‌های علمی، یک روز از زندگی پسرک قبطی، کتابی درباره کتاب، اواریست گالوا، سرگرمی‌های ریاضی، سرگرمی‌های هندسه و بادوباران اشاره کرد.
پرویز شهریاری در٢٢ اردیبهشت سال ٩١ در ٨٦ سالگی از میان ما رفت. به گفته او: «جهان ما تنها از راه مبارزه طبقاتی تعریف می‌شود و جهانی که در آن انسان باشد اما ریاضیات نباشد، قابل‌تصور نیست».