مدرسه تمام شده و بچهها حوصلهشان سر رفته است، اما این مورد، چیز بدی نیست. تابستان است و بچهها در خانه حضور دارند و میگویند: «حوصلهام سر رفته است!»؛ برای والدین، اولین فکر ممکن است پیدا کردن کاری برای فرزندان باشد. به آنان بگویند: برو بیرون بازی کن. اتاقت را تمیز کن. روی یک طرح هنری کار کن، اما، کارشناسان میگویند: ارزش این سخن را دست کم نگیرید و فقط به بچهها اجازه دهید بفهمند که چگونه به تنهایی وقت خود را پر کنند.
دکتر ارین وست گیت، استادیار روانشناسی در دانشگاه فلوریدا در گینزویل و مدیر آزمایشگاه شناخت اجتماعی و احساسات فلوریدای آمریکا بیان اظهار کرد: اجازه دهید آنان احساس بیحوصلگی کنند و اجازه دهید راههایی را برای کاهش آن بیازمایند، زیرا این گونه است که ما یاد میگیریم هر یک از احساسات خود از جمله بیحوصلگی را مدیریت کنیم.
نتایج تحقیق سال ۲۰۲۳، بیحوصلگی را بهعنوان وضعیت ذهنی که با فقدان علاقه، انگیزش یا چالش مشخص کرد، تجربه ذهنی که میتواند به روشهای مختلفی از جمله بیقراری، بیعلاقگی و بیتفاوتی ظاهر شود. بیحوصلگی میتواند بر سلامت روان، شناخت و رفتار تأثیر بگذارد و با افسردگی، اضطراب، تکانشگری و افزایش خطرپذیری ارتباط دارد.
وستگیت میگوید: نحوه تجربه بیحوصلگی در افراد میتواند به روشهای مختلفی ظاهر شود و بر اساس موقعیت متفاوت باشد، درست مانند اینکه برخی افراد ممکن است شادی، غم و اندوه یا سایر احساسات را متفاوت بیان کنند.
بهطور کلی، بر اساس گزارش انجمن قلب آمریکا در سال ۲۰۲۱، ارتباط متقابلی بین ذهن، بدن و قلب وجود دارد که اهمیت سلامت روان را بهعنوان مؤلفهای برای تندرستی افرادی که مبتلا به بیماریهای قلبی عروقی یا در معرض خطر ابتلا به بیماریهای قلبی عروقی هستند ذکر میکند.
بیحوصلگی با آرامش متفاوت است. دکتر مایکل ریچ، مدیر و موسس آزمایشگاه سلامت دیجیتال در بیمارستان کودکان بوستون و دانشیار در دانشکده پزشکی هاروارد ابراز کرد: چیزی که فرد آرامشبخش میبیند اغلب شامل فعالیتی است مانند دوچرخهسواری، باغبانی یا خواندن کتاب که همچنان ذهن را تحریک میکند.
بیحوصلگی ممکن است چند فواید فیزیکی نیز دارد. بهعنوان مثال، به گفته ریچ، شخصی که در شب حوصلهاش سر میرود ممکن است راحتتر و بیشتر بخوابد. بر اساس مرکز کنترل و پیشگیری از بیماری، مزایای خواب کافی شامل بهبود سلامت قلب و کاهش خطر ابتلا به بیماریهای مزمن مانند بیماری قلبی و فشار خون بالا است.
ریچ بهویژه در مورد مزایایی که لحظات بیحوصلگی برای بچهها از منظر رشدی ایجاد میکند و پتانسیل ایجاد خلاقیت و بازی آزاد، مشتاق است. وی که بهتازگی کتابی درباره تربیت کودکان در عصر دیجیتال نوشته است، ذکر کرد: چنین بازیهایی میتواند لحظاتی را برای کودکان فراهم کند تا مشکلات را کشف کنند یا خلاقانه فکر کنند، مهارتهایی که با بزرگتر شدن ضروری میشوند.
بر اساس گزارشی از آکادمی اطفال آمریکا در سال ۲۰۰۷، بازی برای رشد ضروری است زیرا به سلامت شناختی، فیزیکی، اجتماعی و عاطفی کودکان و نوجوانان کمک میکند و همچنین فرصتهایی را برای والدین فراهم میکند تا بهطور کامل با فرزندان خود مشغول شوند.
مردم باید لحظههای بیحوصلگی را بهعنوان هدیهای برای عدم نیاز به انجام هیچ کار دیگری در حال حاضر، بپذیرند و از آن هدیه استفاده کنند به روشهایی که ما را غنی میکند، حتی اگر خیالپردازی یا فقط روشی احمقانه باشد.
برای والدین، یک راهحل برای کاهش بیحوصلگی کودک این است که برنامه خود را ثبت کنند تا زمان آنان را بهطور کامل اشغال کند. وستگیت گفت: اما این نیز به این معنی است که بچهها ممکن است هرگز بیحوصلگی و آنچه میتوانند درباره آن انجام دهند، تجربه نکنند.
در عوض، راهبرد برای والدین یا مراقبان این است که با بچهها پیش از موعد در مورد فعالیتهایی صحبت کنند که ممکن است در لحظات بیحوصلگی از آنها لذت ببرند. این فرصتی است برای آموزش به کودکان که چگونه احساسات خود را کنترل کنند، مشابه روشی که والدین ممکن است به بچهها بیاموزند که وقتی نیمهشب از خواب بیدار میشوند، خود را آرام کنند و به خواب بروند.
وست گیت خاطرنشان کرد: بیحوصلگی بد نیست. فقط بازخورد است و مانند درد، بهطور قطع بازخورد لذتبخش و دلپذیر نیست. اما هنوز بهراستی مهم است، اطلاعات مفیدی که به ما ابزاری برای عمل کردن میدهد و به ما میگوید: هی، این اشتباه است و این فرصتی برای رفع آن و احساس بهتر است.