این گزارش در آذرماه ۹۵ تهیه شده است:
خانم دکتر زهرا گویا برجسته‌ترین چهره‌ی آموزش ریاضی ایران می‌باشند. ایشان در سال ۱۳۳۳ در کرمانشاه متولد شده و دیپلم ریاضی را در همان شهر کسب کردند. در سال ۱۳۵۶ در بوستون- آمریكا لیسانس ریاضی و فوق لیسانس آموزش ریاضی خود را در سال ۱۳۶۷ در ونكوور – كانادا اخذ کردند. گفتنی است ایشان در سال ۱۳۷۱ دكترای آموزش ریاضی (برنامه‌ریزی درسی) را در ونكوور- كانادا دریافت كردند. در حال حاضر ایشان استاد دانشكده علوم ریاضی دانشگاه شهید بهشتی و از سال ۱۳۷۵ تا به حال رشد سردبیر مجله آموزش ریاضی می‌باشند.
به مناسبت هفته پژوهش در سال ۹۵، خانم دکتر گویا به دعوت دانشگاه شهید باهنر کرمان و آموزش و پرورش کرمان به کرمان تشریف آوردند. در همین زمان، اعضای خانه ریاضیات کرمان فرصت را مغتنم شمردند و ترتیب دیداری با ایشان داده شد. بنابراین در تاریخ ۹۵/۹/۲۵ جلسه ای با حضور اعضای خانه ریاضیات و جمعی از معلمان علاقه‌مند و با همراهی جناب دکتر رفیع‌پور و دکتر رضوانی راس ساعت ۹:۳۰ در محل خانه ریاضیات شکل گرفت.
در این جلسه ابتدا خانم اعظم کریمیان زاده (مدیر خانه ریاضیات) به معرفی مختصری از خانه ریاضیات و شرحی از فعالیت‌های خانه ریاضیات در سال‌های اخیر پرداختند، سپس سخنرانی خانم دکتر گویا با یادی از بنیان‌گذار خانه ریاضیات، خانم بتول باقری، آغاز شد. ایشان ابتدا اشاره‌ای بر معضلات و کهنگی شیوه‌های آموزشی در ایران پرداختند و تاکید کردند که نه تنها ما طی سال‌ها پیشرفتی نداشتیم بلکه با اتخاذ سیاست‌های غلط به جایگاهی پایین‌تر از گذشته در عرصه‌های بین‌المللی رسیدیم!
ایشان ادامه دادند، با وجود این کهنگی دیدگاهی و عدم پیشرفت در امر آموزش، «محصولاتی خوبی تولید می‌شود، چرا که جامعه خارج از چارچوب‌های تنگ جامعه، به حیات طبیعی خود و رسیدن به تعالی ادامه می‌دهد.» مقصود از این محصولات، خانه‌های ریاضیات است که در نقاط مختلف کشور میتواند با فعالیت‌های متنوع، عرصه را برای حیات طبیعی آموزش ریاضی، فراهم کنند. ایشان متذکر شدند که خانه‌های ریاضات هرگز جای کلاس کنکور و تست و روزمرگی‌های آموزشی در مدارس و کلاس‌های فوق برنامه‌ی رایج نیست و نباید باشد، بلکه محیطی را بوجود می‌آورد که دانش‌آموزان بتوانند با نگاهی نقادانه و جستجوگرانه به ریاضی، خود به کشف چراها و چگونه‌ها در ریاضی بپردازند.
صحبت پایانی خانم دکتر گویا به پاسخ به این سؤال پرداخته شد. «چرا باید ریاضی بیاموزیم؟» ایشان در پاسخ به این سؤال به ماهیت چندگانه ریاضیات پرداختند، ریاضیات علاوه بر ماهیت انتزاعی خود که جنبه‌ای با ارزش و قوی می‌باشد، به شدت قابل لمس است، کافی است نگاهی به دو و بر خود بیاندازیم، این ویژگی در حوزه‌های دیگر به ندرت یافت می‌شود و میتوان گفت تقریبا منحصر بفرد است. در آخر این رسالت و هدف بزرگ را رسالت خانه‌های ریاضیات خواندند و ابراز امیدواری کردند که میتوان اهداف با ارزش آموزشی را در این مکان با همکاری دلسوزانه اعضای خانه‌های ریاضیات برای رشد دانش ریاضی دانش‌آموزان، پیاده کرد.