برای خردسالان، مقوله ی علم، به معنای اکتشاف فعالانه و متمرکز اشیا، مواد و رویدادهای پیرامون است. ما با فراهم کردن محیطی با مواد جالب، برای کشف علمی با آن ها همراهی می کنیم. بهترین "مواد علوم" آن هایی هستند که ساده باشند، اما محدود نباشند و کودکان را به آزمایش های مختلف و پرسش های گوناگون برانگیزند. برای نمونه، یک ظرف صابون با نی حباب ساز برای کودکان این امکان را فراهم می کند که درباره ی حباب مطالبی بیاموزند. اما مواد و وسیله های دیگری که می توان با آن ها حباب ساخت، مانند فنجان هایی با آب صابونی و نی و سطوحی که حباب های نصفه می سازند، به کودکان کمک می کنند که با دقت و تمرکز بیش تر و زمان بلندتری به اکتشاف درباره ی حباب بپردازند.
در حالی که کودکان با پدیده های روزمره درباره ی علوم پژوهش می کنند، مهم است که ما بزرگ ترها کنجکاوی های آن ها را تشویق کنیم، پاسخگوی کنجکاوی های آن ها باشیم و آن ها را به پرسیدن واداریم. برای این که به کودکان کمک کنیم تا خودشان به عنوان پژوهشگر و کاشف، دنیای پیرامون شان را ببینند، به زمان بیشتری نیاز داریم.
نتایج پژوهش ها درباره ی این که کودکان چگونه علوم را یاد می گیرند، چیست؟
یکی از مهم ترین نتایج پژوهش ها این است که خردسالان، اندیشمندان توانایی هستند. بیشتر وقت ها تصور ما از کارهایی که خردسالان می توانند در یک محیط انجام دهند، کمتر از میزان توانایی واقعی آن هاست. قرار دادن مواد جالب در دسترس کودکان و حضور بزرگسالان پشتیبان که آن ها را تشویق می کنند و درگیر فعالیت های شان می شوند، سبب گسترش قدرت تفکر کودکان و یافتن راه های جدید برای بیان آن ها می شود. به این ترتیب، می توانند واژه های نو به کار ببرند و تئوری های منطقی درباره ی این که ابزار و مواد چرا و چگونه کار می کنند، نیز ارائه دهند. این نظریه ها شاید از دیدگاه علمی درست نباشند، اما بازتاب اندیشیدن دقیق کودکان درباره ی تجربه های محدودشان اند.
چگونه والدین می توانند علاقه ی کودک خود را به علوم تشویق و پشتیبانی کنند؟
والدین می توانند با فراهم کردن زمان و فضای مناسب و در دسترس قرار دادن مواد ساده برای کشف های او و با تشویق، پشتیبانی و همراهی آن ها در اکتشافاتش، علاقه ی کودک خود را به علوم جلب کنند. برای نمونه، هنگامی که کودک شما به کرمی روی زمین اشاره می کند، به جای گذشتن از آن می توانید کودک تان را دراین کشف همراهی کنید با هم از نزدیک کرم را نگاه کنید و درباره ی این که از کجا آمده است و چرا آن جاست، بیندیشید. می توانید در باره ی رنگ های جالب کرم و شکل راه رفتن او با هم گفت و گو کنید. حتی شاید کودک تان دوست داشته باشد که راه رفتن مانند یک کرم را آزمایش کند.
به باور پژوهشگران، بهترین روش برای پشتیبانی از کودکان در آموختن علوم، تشویق کردن، فراهم کردن امکانات، راهنمایی و هدایت کردن ایده و نظر خود کودک، به جای ارائه ی اطلاعات به اوست. پرسش هایی مانند "دارم به این فکر می کنم که چه اتفاقی می افتاد اگر....؟"، "آیا می دانی که...؟" می تواند کودک شما را به پیش بینی کردن برانگیزد، مواد و پدیده ها را آزمایش کند، نگاه دقیق تری به آن ها داشته باشد و نتیجه ای اندیشمندانه از آن ها بگیرد. هنگامی که کودکتان از شما پرسش دشواری را می پرسد، از گفتن "نمی دانم" نترسید. این پرسش البته پاسخ بهتری هم دارد: "شاید بتوانیم با هم پاسخش را پیدا کنیم".