نمایشگاهی با عنوان «نقش زیبایی های طبیعت در سلامت تن و روان» در حاشیه سی و هشتمین كنگره جامعه جراحان ایران و تا 24 اردیبهشت در حال برگزاری است. این نمایشگاه مجموعه یی از عكس های طبیعت است كه توسط اینجانب، گرفته شده است. مجموعه یی كه در این نمایشگاه در معرض دید شماست، بی اغراق نتیجه بیش از 20 سال تلاش فكری و كار، صدها سفر و طی كیلومترها مسافت هموار و ناهموار، تلاش های موفق و ناموفق متعدد به دلیل شرایط جوی و نور و مشكلات فنی تصویربرداری از طبیعت بوده است كه بنا به احساس وظیفه ام در حفظ و ارتقای سلامت هموطنانم به عنوان یك پزشك، با عشق و در آستان عشق تهیه و تقدیم می شود. خاضعانه می گویم كه این مجموعه اثر یك عكاس حرفه یی نیست و قطعا از نظر كار تخصصی و فنی فاقد آن ویژگی هاست و این تصویربردار به هیچ وجه خود را در آن جایگاه نمی بیند، بلكه نگاه یك پزشك جراح است بر نقش زیبایی های طبیعت در حفظ و تعالی سلامت تن و روان.
یكی از مهم ترین و به زعم بسیاری از جامعه شناسان و سیاستمداران مهم ترین ركن توسعه پایدار در تمامی جوامع خواهان پیشرفت و سعادت، سلامت تن و روان است. جایگاه سلامت تن و روان هیچگاه تا دو دهه اخیر مورد مداقه و واكاوی قرار نگرفته بود، به طوری كه در چندین بیانیه سازمان بهداشت جهانی و سایر نهادهای مشابه، مهم ترین وظیفه دولت ها را حفظ و ارتقای سلامت می دانند. همین طور هم هست. حتی حفظ امنیت كه خیلی از دولت ها آن را اولویت اول می دانند بدون نیروی انسانی برخوردار از سلامت امكان پذیر نیست و اما حفظ و ارتقای سلامت تن و روان چگونه امكان پذیر است؟ پاسخ این سوال چندان ساده نیست. تجربیات بسیار زیاد از كشورهای موفق و ناموفق وجود دارند. توصیه ها و راهكارهای مدبرانه و موثری نیز تهیه شده و بعضا اجرا نیز می شوند. با این حال سطح برخورداری از سلامت تن و روان در كشورهای مختلف تنوع عجیب و تفاوت فاحشی با هم دارند. ما در سرزمین خود وضعیت میانه رو به پایین داریم. به بیان دیگر وضعیت خوبی نداریم. چرا؟ به راستی چرا؟ سرزمینی با تاریخ تمدن 10 هزار ساله، در آستانه هزاره سوم میلادی چرا دارای شاخص های سلامت پایین تر از متوسط است؟حوزه های مختلف فعالیت دولتی، نقش های متفاوتی در تولید (یا مصرف) تولید ناخالص ملی دارند. برخی درآمدزا مثل حوزه معادن، گاز، نفت، صادرات. بخشی بینابین مثل ارتباطات، راه و ترابری، و برخی ظاهرا هزینه بر (و به زعم برخی دولت ها مزاحم) همچون آموزش و پرورش، آموزش عالی و درصدر همه بهداشت و درمان هستند.
كم توجهی به سهم سرانه سلامت مهم ترین عامل در سطح سلامت مردم است. امروزه سهم سرانه سلامت در كشورهای توسعه یافته 5/17-14 درصد است. در كشورهای در حال توسعه 14-11 درصد و در كشورهای توسعه نیافته، زیر 8 درصد و متاسفانه در كشور ما 8/6 درصد در برنامه پنجم توسعه كشور. نمی خواهم بیش از این وارد این موضوع شوم و جایگاه رسیدگی و نقد را جای دیگر می دانم. اما آیا این تنها عامل است؟ خیر. عوامل دیگر چه هستند؟ نقش مهم سازمان های بیمه همگانی، عدالت در توزیع منابع محدود، بهره وری درست از امكانات، آموزش حوزه پیشگیری در بین مردم و فرهنگ سازی برای حفظ سلامت از عوامل دیگر هستند. فرهنگ سازی در حوزه سلامت یكی از موثرترین و ارزان ترین راه های ارتقای سلامت است. فرهنگ سازی چنانچه بخواهد موثر واقع شود، باید جاذبه داشته باشد و بر واقعیات عینی و عواملی مرتبط با ذات انسان استوار باشد.
از جمله عواملی كه در انسان نهادینه است، زیبایی است. حتی جنین چند ماهه انسان حس زیبایی شناسی دارد، هر انسانی در هر سن، جنس، فرهنگ، موقعیت اقتصادی اجتماعی زیبایی را درك می كند و چنانچه با زیبایی مواجه شود به آن كشش دارد. منشا زیبایی كجاست؟ عمدتا تصویر جلوه های هستی در ذهن ما، یا به بیان دیگر درك طبیعت. می توان گفت كه ارتباط قوی و معنی داری بین زیبایی های طبیعت و سلامت روان وجود دارد. حتی ساده تر از آن بین زیبایی های طبیعت و سلامت تن نیز ارتباطی ملموس تر وجود دارد. بسیاری از هموطنان با طبیعت و زیبایی آن بیگانه اند. اغلب گرفتار مشكلات روزمره بوده و چندان گرایشی به تحرك، ورزش، گردشگری، و استفاده از طبیعت ندارند. به همین دلیل و دلایل دیگر از جمله تاثیر این زیبایی ها در تعالی احساسات و تلطیف آن و نقش مهم این تغییرات در زندگی شخصی و اجتماعی و حرفه یی، این تصویربردار علاقه مند و غیرحرفه یی، مصمم شد تا در حد توان خود، آثاری را در معرض دید شما قرار دهد: شاید شما هم مصمم شوید از موهبت زیبایی های طبیعت برای تلطیف و تعالی روان خود بهره مند شوید.»