آلن پرلیس- 1966
پرلیس در تمام زندگی حرفهای خود، علاقه خاصی به زبانهای برنامهنویسی داشت. در سال 1957 او با سمت رئیس کمیته زبانهای برنامهنویسی انجمن ماشینهای محاسباتی، برای ایجاد یک زبان برنامهنویسی جهانی مشترک آغاز به کار و در سال 1958 در کنفرانسی در زوریخ، «الگول» را معرفی کرد. الگول یک زبان نسل دوم است که به طراحی پاسکال منجر شد و کمک شایانی به پیشرفت زبانهای برنامهنویسی کرد. وی از سال 1962تا سال 1964 سمت ریاست انجمن ماشینهای محاسباتی (ACM) را عهدهدار بود و در سال 1966 به خاطر تأثیرش در تکنیکهای برنامهنویسی پیشرفته و ساخت کامپایلر، مفتخر به دریافت نخستین جایزه تورینگ شد.
===
موریس ویلکس-1967
پروفسور ویلکس در سال 1949 به عنوان بهترین سازنده وطراح EDSAC (نخستین کامپیوتر رقمی الکترونیکی حاوی برنامههای ذخیره شده داخلی) شناخته شد. او همچنین در سال 1951 به عنوان نویسنده کتاب «تهیه برنامه برای کامپیوترهای دیجیتال الکترونیکی»- به همراه ویلر وگیل - که به عنوان اثری مؤثر درکتابخانههای برنامه شناخته شده است، معرفی شد. ویلکس به دلیل طراحی EDSAC و انتشار این كتاب در سال 1967 موفق به دریافت جایزه تورینگ شد.
===
ریچارد همینگ- 1968
ریچارد همینگ مدرک دکترای خود را در رشته ریاضیات از دانشگاه ایلینوی در اوربانا شامپاین دریافت کرد. مقاله مشهور همینگ درباره آشکارسازی و تصحیح خطا در سال 1950 انتشار یافت. همچنین همینگ در سال 1956 روی IBM360، یکی از ابتداییترین کامپیوترهای آیبیام کار میکرد که کار او منجر به توسعه زبان برنامهنویسی جدیدی شد. او به علت فعالیت در مورد روشهای عددی، سیستمهای خودکار برنامهنویسی و كدهاي تشخیص و برطرفسازي خطا، موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. او علاوه بر جایزه تورینگ افتخارات دیگری مانند دریافت جایزه Emanuel R.Piore (در سال ۱۹۷۹) و Harold Pender، (در سال ۱۹۸۱) را از آن خود کرد.
===
ماروین مینسکی-1969
ماروین مینسکی یکی از پایهگذاران لابراتوارهای هوش مصنوعی و علوم کامپیوتر در مؤسسه فناوری ماساچوست است. تحقیقات او شامل موارد مهمی در رابطه با روانشناسی شناختی، شبکههای عصبی، نظریه ماشینها، ریاضیات نمادین، کار روی یادگیری دانش و به ویژه هوش مصنوعی است و به خاطر نقش محوریاش در ایجاد، شکلدهی، ارتقا و پیشبرد هوش مصنوعی، در سال 1969 موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. ماروین مینسکی علاوه بر دریافت جایزه تورینگ، در سال 1989جایزهKillian درMIT، در سال 1990 جایزه Japan Prize Laureate، در سال 1991 جایزه بهترین تحقیق IJCAI در سال 1995 جایزه Joseph Priestly و جایزه پیشگامان کامپیوتر IEEE Computer Society ,Computer Pioneer و در سال 2001 جایزه Optical Society of America R.W. Wood را نیز دریافت کرد. پروفسور ماروین مینسکی تا سال ۲۰۰۳ هشت كتاب درسی در رشتههای علوم كامپیوتر نیز تألیف كرد.
===
جیمز هاردی ویلکینسون- 1970
جیمز هاردی ویلکینسون از دانشمندان برجسته در زمینه محاسبات عددی است. وی به علت تحقیق در زمینه آنالیز عددی که نقش بسزایی در آسانتر کردن استفاده از کامپیوترهای دیجیتال با سرعت بالا داشت و همچنین به علت جایگاه ویژهاش در محاسبات جبر خطی وآنالیز خطای بازگشتی، موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. جیمز ویلکینسون همچنین در سال 1987 موفق به دریافت جایزه American Mathematical Society Chauvenet نیز شد.
===
جان مک کارتی- 1971
دکتر جان مک کارتی به دلیل کار روی مقالهای با نام «وضعیت کنونی مطالعات درحوزه هوش مصنوعی» و انتشار کتاب «فرموله کردن احساسات عمومی» منتخب دریافت جایزه تورینگ شد. او علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1985 جایزه پژوهش برگزیده در حوزه هوش مصنوعی کنفرانس بین المللی هوش مصنوعی، در سال 1988 جایزه کیوتو، در سال 1990 مدال ملی علوم و جایزه انجمن هوش مصنوعی امریکا را نیز دریافت کرد.
===
ادسخر داکسترا- 1972
ادسخر دایکسترا جایزه تورینگ را به خاطر کمکهای بنیادین به پیشبرد زبانهای برنامهنویسی، چالشهای فکری و پافشاری برای نشاندادن اینکه برنامهها باید به درستی پیادهسازی شوند و همچنین درک صحیحش از مشکلات موجود در پایههای طراحی برنامه، دریافت کرد. سمافورها نخستینبار توسط ادسخر دایکسترا معرفی شدند و امروزه به طور گستردهای در سیستمعاملها مورد استفاده قرار میگیرند. او علاوهبر جایزه تورینگ، در سال 1974 جایزه AFIPS Harry Goode Memorial و در سال 1982 جایزه IEEE Computer Society ,Computer Pioneer، در سال 1974 جایزه ACM Influential Paper (این جایزه در سال 2003 به جایزه دایکسترا تغییر نام یافت) را نیز دریافت کرد.
===
چارلز باخمن- 1973
چارلز باخمن در رشته مهندسی مکانیک تحصیل کرده و از پیشگامان سیستم مدیریت پایگاه داده است. مقالات و فرضیههای او کاربرد بسیار مؤثرتری برای دسترسی به وسایل ذخیرهسازی فراهم میکند. باخمن به عنوان مدیر و مشاور سیستمهای دادهای بسیاری از شرکتهای بزرگ مانند Dow Chemical Corporation، جنرال الکتریک، Honeywell و...فعالیت کرده است. باخمن به دلیل مشارکتهای برجسته خود در فناوری پایگاه داده، موفق به دریافت جایزه تورینگ شد.
===
دونالد کنوث- 1974
دونالد کنوث استاد افتخاری دانشگاه استنفورد در ایالت کالیفرنیا است. وی به دلیل مجموعه کتابهای «هنر برنامهنویسی کامپیوتر» که یکی از گرانبهاترین مراجع در زمینه علوم کامپیوتر به شمار میرود، شهرت فراوانی یافت. او آنالیز الگوریتمها را پایهگذاری کرد و سهم فراوانی در گسترش مبانی نظری شاخههای مختلف کامپیوتر داشته است. جایزه تورینگ به دلیل سهم عمده وی در آنالیز الگوریتم و طراحی زبانهای برنامهنویسی و به طور خاص برای فعالیت عمده وی در انتشار مجموعه «هنر برنامه نویسی کامپیوتر» به وی تعلق گرفت. کنوث علاوه بر جایزه تورینگ بیش از 100 جایزه و افتخار دیگر از جمله مدال ملی علوم در سال 1979، جایزه پیشگامان کامپیوتر انجمن کامپیوتر در سال 1982و مدال IEEE John von Neumann در سال 1995 را نیز دریافت کرده است. همچنین در سال 1990 برای قدردانی از فعالیتها و کمکهای کنوث به علوم کامپیوتر، لقب منحصربه فرد «استاد در هنر برنامهنویسی کامپیوتر» به وی اهدا شد.
===
آلن نویل- 1975
هربرت سیمون- 1975
آلن نویل و هربرت سیمون اقتصاددان، مطالعههایی درباره توانایی حل مسئله توسط انسانها انجام دادند و تلاش کردند به مطالعههای خود رسمیت ببخشند. در واقع کار این دو فرد به اساس و بنیان هوش مصنوعی تبدیل شد و تحقیقات جدی و پرثمری را در این باره پایهریزی کرد. گروه تحقیقاتی آنها از نتایج آزمایشهای روانشناختی انجام شده، استفاده میکرد تا بتواند برنامههایی را طراحی کند که شیوه حل مسائل توسط انسانها را شبیهسازی کند. در واقع اساس کار آنها در شبیهسازی شناختی، این بود که سعی کنند نحوه فکر، درک، شناخت و حل مسائل توسط انسان را در کامپیوتر شبیهسازی کنند تا به این وسیله بتوانند، رفتار کامپیوتر را به انسان نزدیک کنند.آلن نویل علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1971 جایزه Harry Good Memorial، در سال 1975 جایزه ACM (Association for Comuting Machinery)، در سال 1990 جایزه IEEE Emanuel R.Piore و جوایزی از این دست را نیز دریافت کرده است.هربرت سیمون هم علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1978جایزه نوبل در اقتصاد، در سال 1986 مدال ملی علوم (National Medal of Science)، جایزه APA Lifetime Achievement را در سال 1993 و جایزه APSA Waldo را در سال 1995 دریافت کرده است.
===
دانا اسکات- 1976
مایکل رابین- 1976
مایکل رابین و دانا اسکات به علت ارائه مفهوم ارزشمند ماشینهای غیرقطعی nondeterministic machines در مقالهای با عنوان «ماشینهای متناهی و مشکلات تصمیمگیری آنها» موفق به دریافت جایزه تورینگ شدند.دانا اسکات علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1972 جایزه Lerory P. Steele ، در سال 1989 جایزه Tarski lectures، در سال 1990 جایزه Harold Pender، در سال 1997 جایزه Rolf Schock، در سال 2001 جایزه Bolzano و در سال 2007 جایزه EATCS را نیز دریافت کرد. مایکل رابین نیز علاوه بر جایزه تورینگ، جوایز متعدد دیگری را دریافت کرده است.
===
جان باکوس- 1977
جان باکوس هدایت گروهی که نخستین زبان برنامهنویسی سطح بالا (فرترن) را اختراع کردند، به عهده داشت. او همچنین مخترع فرم باکوس - نائور یا به اختصار BNF نیز بود که تقریباً پراستفادهترین مجموعه نمادها برای تعریف نحو (Syntax) زبانهای صوری است. علاوه بر این باکوس زبان برنامهنویسی تابعی به نام افپی را نیز عرضه کرد که هدف اصلی ساختن برنامه به طور مستقیم از روی توابع ریاضی بود. او به دلیل مشارکتهای ژرف، تأثیرگذار و ماندگارش برای طراحی سامانههای برنامهنویسی کاربردی سطح بالا و به خصوص به دلیل کار روی فرترن و انتشار نخستین مقالات درباره شیوههای صوری برای توصیف زبانهای برنامهنویسی، جایزه تورینگ را دریافت کرد. او علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1967 جایزه IEEE Computer Society W. W. McDowell، در سال 1975 مدال ملی علوم (National Medal of Science) و در سال 1993 جایزه ACM Influential Paper National Academy of Engineering Draper را نیز دریافت کند.
===
رابرت فلوید- 1978
رابرت فلوید در طول حیات خود الگوریتمهای زیاد و تأثیرگذاری مانند Floyd-Warshall Algorithm (یافتن کوتاهترین مسیر یک گراف)، Floyd–Steinberg dithering (مفهوم انتشار خطا برای ارائه تصاویر) و Floyd’s cycle-finding Algorithm (تشخیص سیکلها در یک دنباله) را ارائه کرد. رابرت فلوید به دلیل تأثیرگذاری در روشهای ایجاد نرمافزارهای کارآمد و قابل اعتماد و کمک به کشف زیرشاخههای مهم از علوم کامپیوتر مانند تئوری تجزیه، معناشناسی زبانهای برنامهنویسی، تأیید خودکار برنامه، سنتز خودکار برنامه، آنالیز الگوریتمها و... منتخب دریافت جایزه تورینگ شد.
===
کنت ایورسن- 1979
کنت ایورسن نخستین فردی بود که بررسی کلی کاربرد درخت را به صورت بخشی از بررسی وسیعتری در مورد ساختارهای دادهها انجام داد. وی به دلیل تلاشهای پیشگامانهاش در زبانهای برنامهنویسی و تعریف نماد ریاضی ایجاد شده در شاخه محاسبات که در حال حاضر به عنوان APL شناخته میشود، سهم بسزایش در پیادهسازی سیستمهای تعاملی، استفادههای آموزشی از APL، و تئوری و تمرین زبانهای برنامهنویسی، موفق به اخذ جایزه تورینگ شد. کنت ایورسن علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1975 جایزه Harry Goode Memorial، در سال 1991 جایزه پیشگامان علومکامپیوتر IEEE Computer Society ,Computer Pioneer، در سال 1991 مدال ملی فناوریNational Medal of Technology و... را نیز بهدست آورد.
===
آنتونی هار- 1980
آنتونی هار که با نام مستعار تونی هار در جهان شناخته شده است. به دلیل توسعه Quicksort، الگوریتم مرتبسازی معروف وی، منطق Hoare برای تأیید صحت برنامه توسعهیافته و زبان رسمی انتقال فرآیندهای متوالی (CSP) شهرت یافت. وی به دلیل مشارکتهای اساسی خود در تعریف و طراحی زبانهای برنامهنویسی، موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. آنتونی هار علاوه بر جایزه تورینگ، در سال 2000 موفق به دریافت جایزه Kyoto Prize و Knighted by the Queen for services to education and computer science نیز شد.
===
ادگار کاد- 1981
ادگار کاد خدمات ارزشمندی در زمینه کامپیوتر داشتهاست اما عمده شهرت او به دلیل ابداع مدل رابطهای است. وی به دلیل سهم اساسی و مستمرش در کاربرد و تئوری سیستمهای مدیریت پایگاه داده موفق به کسب جایزه تورینگ شد.ادگار کاد علاوه بر جایزه تورینگ جوایز بسیار دیگری از جمله جایزه IDUG 1st Annual Achievement در سال 1986، جایزه IEEE Computer Pioneer در سال 1996، جایزه DAMA International Achievement در سال 2001 را نیز دریافت کرد. همچنین به علت تلاشهای ادگار کاد شورای ACM نام جایزه نوآوری سالانه خود را از Annual Innovations Award به جایزه نوآوری کاد (F. Codd Innovations Award) تغییر داد.
===
استفان کوک- 1982
استفان کوک به دلیل نتایج بسیار مهم در نظریه پیچیدگی محاسباتی و همچنین ارائه مقاله «پیچیدگی قضیه اثبات رویهها» در سال 1971 در کنفرانس جدیدترین یافتههای انجمن ماشینآلات در تئوری محاسبات(Symposium on Theory of Computing)که مسئله انپی-کامل را پیریزی کرد، موفق به دریافت جایزه تورینگ شد، استفان کوک علاوه بر جایزه تورینگ، جوایز بسیار دیگری از جمله Canada Council Killam Research Fellowship در سال 1982، جایزه Canada Council Izaak Walton Killam Memorial در سال 1997، CRM-Fields در سال 1999، جایزه Royal Society of Canada John L. Synge در سال 2006، جایزه NSERC Award of Excellence در سال 2007 و مدال Czech Academy of Sciences Bernard Bolzano در سال 2008 را نیز دریافت کرده است.
===
کن تامپسون -1983
دنیس ریچی- 1983
دنیس ریچی و کن تامپسون به دلیل تلاش برای توسعه نظریه سیستمعامل عمومی و به طور خاص برای اجرای سیستمعامل یونیکس موفق به دریافت جایزه تورینگ شدند. آنها جوایز متعددی از جمله جایزه IEEE Emmanuel R. Piore و ACM Software System در سال 1983، مدال the IEEE Richard W. Hamming در سال 1990، IEEE Computer Pioneer در سال 1994، جایزه Computer History Museum Fellow در سال 1997 و مدال ملی فناوری و نوآوریNational Medal of Technology در سال 1998 را نیز دریافت کردهاند. دنیس ریچی و کن تامپسون به نوشتن برنامههای بسیار زیبا معروفاند و خصوصیات روحی آن دو باعث شد تا همانند هم برنامه بنویسند و بتوانند به همراه هم پروژهای بزرگ را به پایان برسانند.دنیس ریچی را به عنوان خالق سیستمعامل یونیکس که لینوکس بر پایه هسته این سیستمعامل ساخته شده است، میشناختند. علاوه بر این او در سال ۱۹۷۱ زبان برنامهنویسی C را نیز اختراع کرد.کن تامپسون یک زبان تفسیری به نام B بر پایه BCPL ایجاد کرد که از آن برای پیادهسازی دوباره قسمتهای غیر هسته یونیکس استفاده کرد. ریچی (Type) را به زبان B اضافه کرد که بعدها از آن یک کامپایلر برای زبان C ایجاد شد.
===
نیکلاس ویرث- 1984
نیکلاوس ویرث زبانهای برنامهنویسی ماجولا، ماجولا ۲، اوبرون و پاسکال را پدید آورده است. وی همچنین سیستمعاملی ایجاد کرده بود که تنها از 1,5 مگابایت حافظه استفاده میکرد. نیکلاوس ویرث به دلیل توسعه دنبالهای از زبانهای برنامهنویسی نوآورانه مانند اویلر، الگول، ماجولا و پاسکال موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. اوعلاوه بر جایزه تورینگ، در سال 1988 جایزه IEEE Computer Society, Computer Pioneer، در سال 1988 جایزه IBM Europe Science and Technology و در سال 1999 مدال Leonardo da Vinci Medal, Societe Europeenne pour la Formation des Ingenieurs را نیز دریافت کرده است.
===
ریچارد کارپ- 1985
۲۱ مسئله انپی-کامل کارپ، شامل ۲۱ مسئلهای است که ریچارد کارپ در مقاله برجسته خود با عنوان «سادهسازی در مسائل ترکیبی» ثابت کرد که انپی-کامل هستند. این مقاله تأثیرگرفته از نتایج بسیار مهم مطالعات استفان کوک در نظریه پیچیدگی محاسباتی است که اثبات نخستین مسئله انپی-کامل یعنی مسئله رضایت بولی بود. وی به دلیل نقش اساسی در تکمیل نظریه الگوریتمها مانند توسعه الگوریتمهای کارآمد در گردش شبکه و دیگر مسائل بهینهسازی ترکیبی، شناسایی محاسبات polynomial-time با مفهوم بصری از کارایی الگوریتم و مهمتر از همه، مشارکت در تکمیل نظریه انپی-کامل موفق به دریافت جایزه تورینگ شد. کارپ متدولوژی استاندارد جدیدی برای اثبات مسئله ان پی – کامل معرفی کرده که منجر به شناسایی بسیاری از مشکلات نظری و کاربردی به عنوان مشکل محاسباتی شده است. وی همچنین به همراه جان هاپکرافت در سال 1973 الگوریتمی با نام الگوریتم هاپکرافت – کارپ اختراع کردند که بزرگترین مجموعه از کوتاهترین مسیرهای افزایشی را پیدا میکند. ریچارد کارپ علاوه بر جایزه تورینگ تا به حال موفق به کسب جوایز دیگری از جمله جایزه Lanchester Prize in Operations Research در سال 1977، جایزه Fulkerson Prize in Discrete Mathematics در سال 1979، جایزه Distinguished Teaching در سال 1986، مدال ملی علوم National Medal of Science در سال 1996 و... نیز شده است.
===
ادامه دارد...