کتاب "مسئولیت حقوقی سیستم های هوش مصنوعی" در رابطه با نظریه ای حقوقی بحث میکند که جرایم ناشی از سیستم های هوش مصنوعی را توضیح میدهد. طبق مباحث مطروحه در این کتاب، سیستمهای هوش مصنوعی میتواند هم به عنوان مرتکب جرایم و هم به عنوان شریک یا ابزار مرتکبین مورد استفاده قرار گیرد. نظریه حقوقی عمومی ارائه شده در این کتاب مبتنی بر حقوق کیفری موجود در عمده نظامهای حقوقی توسعه یافته است. در بسیاری از کشورهای پیشرفته، وسایط نقلیه بدون سرنشین، سیستمهای جراحی پیچیده، سیستمهای کامپیوتری صنعتی، الگوریتمهای تجاری و دیگر سیستمهای هوش مصنوعی، به نحو گسترده ای برای اهداف صنعتی و شخصی استفاده میشوند. اما زمانی که یکی از اینگونه سیستمها موجب ایراد خسارت میشود، بحث مسئولیت حقوقی مطرح میشود. مثال آن زمانی است که یک وسیله نقلیه بدون سرنشین موجب ایجاد تصادف میشود، یا یک سیستم جراحی اتوماتیک، موجب خطای جراحی شود و یا اینکه الگوریتم های تجاری منجر به ایجاد کلاهبرداری شوند.
چه کسی باید در چنین مواردی به عنوان مسئول شناخته شود؟ سازنده، برنامه نویس، کاربر و یا خود سیستم هوش مصنوعی؟ این سوالاتی است که به نحوی بسیار نوین و البته مشروح در این کتاب مورد بررسی قرار میگیرد.
مفهوم مسئولیت ناظر به جرایمی که توسط هوش مصنوعی رخ میدهد، هنوز به درستی مورد بررسی قرار نگرفته است و تحقیقات ناظر به آن بسیار محدود است. در مقابل پیشرفت علم و فناوری، مدام موجب رودرو شدن افراد و جامعه با چالشهای جدید میشود. ایده مسئولیت ناشی از سیستمهای هوش مصنوعی یکی از این چالشهاست که در این کتاب به نحوی مفصل به آن پرداخته میشود.
این کتاب توسط انتشارات بین المللی اسپرینگر و در اواخر سال ۲۰۱۴ چاپ شده است. نویسنده این کتاب آقای گابریل هالوی است که کتابها و آثار متعددی در حوزه حقوق کیفری مدرن در سابقه علمی خود دارد.