نویسندگان: مرضيه کاظم طرقی، فرناز کشاورزی ارشدی، مهديه صالحی
گروه روانشناسی، دانشکده روانشناسی و علوم اجتماعی، دانشگاه آزاد، واحد تهران مرکز، تهران، ايران
چکيده مقاله:
زمينه و هدف: تأثير بي چون و چرای شنوايی بر فراگيری زبان به ويژه در مراحل ابتدايی تکامل، بر هيچکس پوشيده نيست؛ بنابراين هرگونه آسيب شنوايی مي تواند بر توانايی زبانی و شناختی اثر بگذارد. اين پژوهش با هدف مقايسۀ شکل گيری مفاهيم اوليۀ کلامی، غيرکلامی و رياضی بين کودکان هنجار و کم شنوا انجام گرفت.
روش بررسی: در اين پژوهش 88 کودک شنوا و کم شنوا، در گروههای سنی 4 تا 6 سال با آزمون محقق ساخته شکل گيری مفاهيم اوليه که براساس مقياس های رشد زبان و شناخت تهيه شده بود مقايسه شدند. کودکان شنوا به صورت تصادفی خوشه ای و گروه کم شنوا به صورت نمونۀ قابل دسترس انتخاب شدند.
يافته ها: تفاوت ميانگين نمرات کودکان شنوا و کم شنوا در هر سه طبقه مفاهيم اوليۀ کلامی، غيرکلامی و رياضی، و بين تمامی گروه های سنی، از نظر آماری معنيدار بود (p<0/05). تأثير عامل جنسيت از لحاظ آماری معنيدار نبود (p>0/05). عامل گروه در هر سه طبقه مفاهيم (p<0/001) و عامل سن تنها در مفاهيم رياضی تأثير معنيدار داشت (p<0/001).
نتيجه گيری: در فرايند آموزش رسمی کودکان کم شنوا لازم است در ابتدا توانايی آنها در درک مفاهيم کلامی، غيرکلامی و رياضی، و مهارت های شناختی کلامی مشخص شود؛ برنامۀ آموزشی مناسب، متناسب با توانايی اين کودکان تنظيم شود. چراکه در بيشتر مواقع برنامۀ آموزشی بدون اطلاع از چگونگی توانایی های زبانی شناختی کودک ارائه می شود و به تبع پيشرفت کودک با شکل ها روبه رو خواهد شد.
واژه‌های کلیدی: آسیب شنوایی، مفاهیم اولیه کلامی، مفاهیم اولیه غیرکلامی، مفاهیم اولیه ریاضی، کودکان شنوا، کودکان کم شنوا،
:: متن کامل پژوهش، در بخش ضمیمه و نیز در لینک منبع، در دسترس می باشد.