ریاضی؛ شما با شنیدن این اسم چه احساسی پیدا می کنید؟ شور و علاقه؟ تنفر و کسالت؟ ترس و اضطراب؟ برای بسیاری از ما زنگ ریاضی در مدرسه حکم کابوسی عذاب آور را داشته است؛ اما این ترس و دلزدگی از کجا ناشی می شود؟ آیا میان زنان و مردان از این جهت فاصله و تفاوتی وجود دارد؟
به گزارش سرویس ترجمه شفقنا زندگی، اغلب ما بارها در زندگی با جملاتی از قبیل اینکه زنان در ریاضی ضعیف تر از مردان هستند یا زنان توانایی حل کردن مسائل ریاضی را ندارند شنیده ایم. جملاتی که اگر چه در ظاهر ریشه در باورهای غلط اجتماعی دارد؛ اما چندان هم دور از علم و منطق هم نیستند.
یافته های به دست آمده از آخرین تحقیقات انجام شده حکایت از آن دارد که زنان به دلیل پدیده ای با عنوان «اضطراب ریاضی» عملکرد مطلوبی در این رشته تحصیلی از خودشان نشان نمی دهند. این در حالی است که در دیگر رشته های تحصیلی چنین تفاوت جنسیتی را کمتر شاهد هستیم.
اضطراب ریاضی، یک احساس منفی و ناخوشایند است که منجر به دوری زنان از مواجهه با موضوعات مرتبط با این رشته می شود. همین مسأله، شرایط را به سمتی پیش می برد که زنان علاقه و تمایل کمتری برای فعالیت در زمینه ریاضی یا شاخه های مرتبط با این علم داشته باشند. هر چند برخی از این رفتار به ساختارها و تفاوت های شناختی مغزی زنان و مردان باز می گردد اما نباید از نقش هنجارهای اجتماعی هم غافل شد. در واقع، انتظارات و باورهای اجتماعی از دختران و پسران بر نحوه عملکرد آنها در علوم مختلف اثر گذار است؛ چرا که آنها خودشان را بیشتر در نقش های پذیرفته در جامعه تصویر می کنند.
بنابراین، وجود ذهنیتی مبنی بر اینکه پسران در ریاضیات موفق تر از دختران هستند به شکلی مستقیمی موجب افزایش اضطراب دختران در مواجهه با مسائل این رشته می شود. به همین خاطر اغلب دختران در مقایسه با پسران نمی توانند عملکردی مطلوب در ین زمینه از خودشان به نمایش بگذارند.