همانطور که دولت ها شهرهای هوشمندتری خلق می کنند، نیازمند اقدامات سایبری ایمن تر یا پذیرش ریسک هزینه های حفاظت از اطلاعات هستند. بر اساس گفته های یک متخصص بیمه، در سال 2016، هزینه اقتصادی جرایم سایبری جهانی بیش از 450 میلیارد دلار بوده و سوابق شخصی بیش از 2 میلیارد نفر دزدیده شده است.
شهرها در سراسر جهان از تکنولوژی های مختلفی استفاده می کنند. دستگاه های هوشمند، برنامه ها، سنسورها، آنالیزورهای بزرگ داده ای و اینترنت از تجهیزاتی هستند که به ارتقاء کیفیت زندگی شهروندان کمک می کنند. نتیجه استفاده از این امکانات هم حجم بسیار زیادی از اطلاعات ارزشمند مورد توجه مجرمان سایبری است.
ایتی مااور، مشاور امنیت اجرایی در IBM، به سی.ان.بی. سی می گوید: " در صورتی که راهی برای هر نوع از دزدی اطلاعات وجود داشته باشد از جمله داده هایی که مربوط به اعتبارات بانکی، اطلاعات هویت شخصی و جزئیات کارت های اعتباری است، هکرها به آن حمله می کنند. او می گوید اکنون هر اطلاعاتی که به خطوط هوایی مربوط می شود هم مورد هدف این افراد است.
در حال حاضر ما جوامعی داریم که با سرویس های اینترنتی زیادی با هم در ارتباط هستند. بر همین اساس زمانی که این سیستم ها طراحی می شوند امنیت در آنها از اهمیت بالایی برخوردار است. باید توجه داشت که دیجیتالی کردن زیرساخت های حیاتی از جمله نیروگاهها، منابع آبی و توزیع برق نیز شهرها را در برابر مهاجمان سایبری آسیب پذیر می کند.
به نظر می رسد که دولت های بسیاری دریافته اند که قرار گرفتن در یک لایه امنیتی، مرحله بعد از اجرای پروژه شهرهای هوشمند است. سنگاپور در حال حاضر یک آژانس امنیت سایبری دارد و در سال گذشته، "لی هسین"، نخست وزیر این کشور استراتژی های فراگیر مقابله با حمله های آنلاین در شهر را اعلام کرد.
امنیت سایبری نیازمند نوعی از تاکید بر امنیت در دنیای فیزیکی است. اگر دولت ها در ایمن سازی شهرهای هوشمند به اندازه کافی خوب عمل نکنند، مردم به خدمات آنان اعتماد نمی کنند. کارشناسان می گویند که رشد وسیع حملات سایبری و افزایش تعداد افراد و کاربران اینترنتی به معنای این است که تقریبا این امکان وجود دارد که هکرها قادر به نقض یک سیستم باشند.
در نتیجه تامین امنیت شهرهای هوشمند از تهدید های دیجیتال، نیازمند استراتژی های چند لایه و استفاده از امکاناتی همچون ماشین یادگیری، رمزنگاری و هوش مصنوعی است. ماشین یادگیری، سیستمی است که ناهنجاری های موجود در شبکه را شناسایی می کند و به وسیله شرکتی آمریکایی طراحی شده است. با هر تعاملی این ماشین نکات جدیدتری یاد می گیرد و در متوقف کردن حملات بهتر می شود. این ماشین همچنین می تواند حجم زیادی از اطلاعات اینترنتی را برای کمک به مسئولیت های دولت در رفع سریعتر حملات سایبری تحلیل و تفسیر کند.
گفتنی است زمانبندی، در محدود کردن خسارات سایبری اهمیت زیادی دارد. با این وجود بدون داشتن تخصص، خلق سیستم امنیت سایبری بسیار دشوار است. بنابراین جوامع علمی ما نیازمند افزایش تحصیلات در مقطع لیسانس و کارشناسی ارشد در زمینه امنیت سایبری است.