سالار صمدزاده، کارشناس حوزه کودکان در گفتگو با ایسنا:
هنر می‌تواند زمینه‌های رشد در عرصه روانی، اجتماعی، عاطفی را فراهم کند و هر فعالیت هنری با توجه به ویژگی و تاکتیک خودش می‌تواند نقش‌های مختلف تربیتی ایجاد کند و در راستای تأمین اوقات فراغت کودکان بهره‌مندی از فعالیت‌های هنری بهترین روش است.
هنر راهی برای بیان احساسات است. ایجاد فضایی آزاد با بهره‌گیری از ظرفیت‌های هنری کودک و دانش‌آموزان برای ابراز احساسات مفید است. البته این امر با بحث آزاد که گاهی موجب ایجاد اصطکاک میان کودکان می‌شود متفاوت است.
هنر عاملی برای ارتباط بهتر کودکان با محیط است و فعالیت‌های هنری در پرورش خلاقیت‌های کودکان بسیار مؤثر است. کودکان بالذات خلاق هستند و این پتانسیل و ظرفیت با توجه والدین و بزرگ‌ترها شکوفا شده و همچنین فعالیت‌های هنری موجب تقویت کلام و بهره‌گیری از قدرت کلامی می‌شود.
اضطراب، پرخاشگری، ناآرامی، خجالتی بودن، عدم اعتماد‌به‌نفس، خشونت و افسردگی را می‌توان با بهره‌گیری از رشته‌های هنری درمان کرد و فعالیت‌های هنری زمینه‌ساز طرح مسائل زندگی است و ما اغلب مسائل ذهنی و آموزشی را از طریق دروس ریاضی، شیمی، فیزیک، تاریخ و جغرافیا به کودکان یاد می‌دهیم ولی متاسفانه نحوۀ شکوفا کردن استعداد و توانایی‌هایشان را آموزش نمی‌دهیم.
بیشترین رشد مغز کودکان در دو سالگی اتفاق می‌افتد و در این راستا تلویزیون می‌تواند موجب کندی رشد مهارت‌های مغزی مثل صحبت کردن، یادگیری، تمرکز و توجه می‌شود و باید تا پنج سالگی محدودیت استفاده از تلویزیون، اینترنت، فضای مجازی و موبایل برای کودکان اعمال و آموزش مهارت‌های زندگی و ارتباطی جایگزین آنها شود.
مورد دیگری که سبب پرورش خلاقیت کودک می‌شود، بازی با کودک است؛ بازی فرصتی برای رهاسازی احساسات مانند خشم و ترس کودکان است. همچنین بازی موجب به رسمیت شناختن کودکان می‌شود و موجب آرامش ذهنی کودک خواهد شد.