هر چند وقت یک بار، با خود می اندیشم «آیا می توانم در کار معلمی دوام بیاورم؟!». طبیعی است که وقتی در کارمان از هم گسیختگی پیش می آید، احساس عصبانیت و نومیدی می کنیم؛ به هر حال، در این گونه موارد، همه منتظرند تا چگونگی واکنش ما را ببینند. پیشنهاد های زیر ممکن است به شما کمک کند تا در مقابل موانع و از هم پاشیدگی کلاس با وقار رفتار کنید:
1. بپذیرید که در حقیقت دیگران باعث مداخله در کار شما شده اند. هر چند منشأ از هم پاشیدگی کلاس غیر عمد بوده و این وضعیت باعث می شود که شما به سختی کلاس را اداره کنید؛ ولی سعی کنید به کارتان ادامه دهید؛ زیرا در این حالت، دانش آموزان، به احتمال زیاد، به از هم گسیختگی کلاس و روش شما بیش تر توجه خواهند کرد تا پیش از بروز آشفتگی.
2. خط سیر مطالب را حفظ کنید. آن چه را که لحظاتی قبل از بروز وقفه در کارتان، انجام می دادید، دقیقاً به ذهن بسپارید تا وقتی خواستید کار را ادامه دهید، به راحتی و بدون این که مجبور شوید بگویید «خوب، کجا بودیم؟» رشته ی مطلب را به دست گیرید. هم چنین، در نظر داشته باشید که آیا ارتباطی بین کار هایی که شما انجام می دهید و احتمال بروز از هم پاشیدگی در کلاس به واسطه آن ها وجود دارد؟
3. با تک تک افراد جدا گانه بر خورد کنید. وقتی یک دانش آموز به خصوص، وقفه های زیادی در کلاس ایجاد می کند و باعث از هم پاشیدگی نظم کلاس می شود. سعی کنید به جای این که در جمع با خشم خود باعث آزردگی وی شوید، بعداً، خصوصی، با او صحبت کنید .در حضور کل کلاس از عهده ی چنین امری بر آمدن، می تواند بسیار مفید باشد؛ ولی این کار باید به دقت انجام شود.
4. برای واکنش در مقابل هر کس که باعث به هم خوردن کلاس می شود، چیزی آماده داشته باشید. لیستی از سؤالات مرتبط با عناوین مطالبی که در آن روز قرار است در کلاس توضیح داده شود، تهیه کنید و در صورت لزوم، هر گاه دانش آموزی باعث ایجاد اختلال در کلاس شد، با طرح سؤال، آن ها را مرکز توجه قرار دهید. این کار در برابر اختلالات موجود در کلاس بسیار مؤثر واقع می شود.
5. به فاصله ی خود توجه کنید. به کسی که باعث ایجاد وقفه ی ناخوشایند در کلاس شده است نزدیک شوید. وقتی نزدیک و بالای سر دانش آموزان می ایستید، نسبت به زمانی که از آن ها دور هستید، شجاعت کم تری نشان می دهند.
6. علل ایجاد این وقفه ها را جستجو کنید. هر گاه تعداد این وقفه ها رو به افزایش گذاشت، این حالت نشان دهنده ی این مطلب است که دانش آموزان از گوش دادن به درس خسته شده و نیاز به تنوع دارند. نگویید «درس را شروع کرده ام و آن را به اتمام خواهم رساند»
7. قوانین رفتاری مختصر و شفاف را در کلاس درستان وضع کنید. در صورت امکان، دانش آموزان را در توسعه ی این قوانین شرکت دهید. هر چه بیش تر دانش آموزان را در وضع این قوانین سهیم کنید، احتمال بیش تری وجود دارد که آن ها از این مقررات پیروی کنند.
8. از رفتار های خوب، بی درنگ با واکنشی مثبت قدر دانی و تشویق کنید. این کار را می توانید با یک لبخند یا به کار بردن کلمات کوتاه محبت آمیز انجام دهید. هم چنین، به دانش آموزان اطمینان بدهید که به محض مشاهده ی عملی شایسته از افرادی که اغلب اوقات در انجام رفتار های بد مقصر هستند، سریعاً آن ها را تشویق می کنید؛ در این صورت ممکن است آن ها واقعاً به خاطر بر خورد های مثبت شما با رفتار شان، عکس العمل های خوب نشان دهند.
9. به نشانه ها توجه کنید. انعطاف پذیر باشید. به محض این که تشخیص دادید درسی به خوبی پیش نمی رود، سرعت آموزش یا محتوای آن را تغییر دهید. اگر روش تدریس خود را بر پایه واکنشی که از دانش آموزان دریافت می کنید تغییر دهید، این امر، نقطه ی قوت کار شما محسوب می شود، نه یک ضعف!
10. فرصتی برای خود داری ایجاد کنید. اگر شما یا هر یک از دانش آموزان عصبانی شدید، سعی کنید به خود تان یا او چند دقیقه فرصت دهید تا این عصبانیت فرو بنشیند. برای چند دقیقه، دانش آموز مورد نظر را به خارج از کلاس بفرستید. این امر، زمینه را آماده می کند تا به عنوان مثال به او بگویید: «متأسفم که چنین اتفاقی افتاد، چگونه می توانیم مطمئن شویم که دیگر مسائلی از این قبیل اتفاق نمی افتد؟»