بین ریاضیات یونانی و هندی اختلاف زیادی وجود دارد:
- در وهله اول هندیانی که در ریاضیات کار می کردند خود را در اصل منجم می پنداشتند و لذا ریاضیات هندی عمدتا به صورت ابزاری در خدمت نجوم باقی ماند. اما در یونان ریاضیات هستی مستقلی یافت و ریاضیات به خاطر خود ریاضیات مورد مطالعه قرار گرفت.
- همچینین به خاطر وجود نظام کاستی، ریاضیات در هند تقریبا به طور کامل به وسیله روحانیون رشد و نمو یافت. در یونان باب ریاضیات بر هر کسی که پروای مطالعه آن را داشت مفتوح بود.
- به علاوه هندیان حسابگرانی ممتاز ولی هندسه دانانی متوسط بودند یونانیان در هندسه تفوق یافتند ولی به کارهای محاسباتی کمتر توجهی از خود نشان می دادند. حتی مثلثات هندی که قابل ستایش بود ماهیت حسابی داشت. مثلثات یونانی واجد خصیصه هندسی بود.
- هندیان به نظم می نوشتند و آثار خود را اغلب در قالب زبانی مبهم و مرموز در می آوردند یونانیان سعی در بیان واضح و منطقی داشتند.
- ریاضیات هندی عمدتا تجربی بود که براهین و روش های استخراج به ندرت در آن عرضه می شد صفت ممیزه ریاضیات یونانی در اصرار آن بر براهین دقیق است.
- ریاضیات هندی از نظر کیفیت اصلا یکدست نیست ریاضیات پرمایه و ضعیف اغلب در کنار هم ظاهر می شوند. یونانیان ظاهرا غریزه ای داشتند که آنها را در تمیز کیفیت مطلوب از ضعیف و حفظ اولی و رها کردن دومی رهنمون بود. به گفته نویسنده مسلمان ابوریحان بیرونی در کتاب معروفش "تحقیق ما للهند"، ریاضیات هندی، بر خلاف ریاضیات یونانی که کیفیتی یکدست و عالی دارد "مخلوطی است از صدف و خزف یا ممزوجی از دُر پر بها و سنگریزه بی بها".
قسمتی از اختلاف بین ریاضیات یونانی و هندی امروزه در تفاوت بین بسیاری از کتاب های درسی مقدماتی جبر و هندسه ما جنبه دائمی یافته است.